چکیده
سمیت حاد و اثرات سم سوین بر ضایعات ایجاد شده در برخی بافتهای بچهماهیان کپور، براساس دستورالعمل O.E.C.D، بهصورت استاتیک (ساکن)، در شرایط کیفی ثابت آب و دمای 2±20 درجه سانتیگراد مورد مطالعه ...
بیشتر
چکیده
سمیت حاد و اثرات سم سوین بر ضایعات ایجاد شده در برخی بافتهای بچهماهیان کپور، براساس دستورالعمل O.E.C.D، بهصورت استاتیک (ساکن)، در شرایط کیفی ثابت آب و دمای 2±20 درجه سانتیگراد مورد مطالعه قرار گرفت. در آزمایشهای سمیت حاد میانگین وزنی بچهماهیان کپور 26/0±63/3 گرم بود. میزان LC50 96 ساعته این سم برای گونه کپور 187/14 میلیگرم در لیتر بهدست آمد. همچنین حداکثر غلظت مجاز سم سوین در محیطهای طبیعی بر گونه کپور 4187/1 میلیگرم در لیتر محاسبه شد. براساس طبقهبندی جدول سطوح سمیت حشرهکشها، سم سوین برای گونه کپور جزو سموم "سمیت متوسط" طبقهبندی شد. در بررسی ضایعات ناشی از سم، ماهیان مسموم از نظر بالینی علائمی از قبیل شنای غیرعادی، چرخش، تند شدن حرکات تنفسی و افتادن به کف وان را از خود نشان دادند. همچنین ماهیان مسموم دچار انحنا ستون فقرات و رنگپریدگی آبشش شدند. برای انجام مطالعات بافتشناسی ماهیان با میانگین وزنی 42/0±8/3 گرم در معرض غلظتی کمتر از LC50 96 ساعته (10 میلیگرم در لیتر) بهمدت چهار روز قرار گرفتند. نمونهبرداریها از بافتهای کبد، کلیه، آبشش و روده در دو گروه شاهد و در معرض سم انجام شد. از نظر آسیبشناسی بافتی نیز پرخونی، التهاب، ادم و هیپرتروفی در بافت آبشش و پرخونی، ادم و التهاب در بافت روده و کبد مشاهده شد. در بافت کلیه علاوهبر ضایعات مذکور نکروز بافت کلیوی و اتساع فضای بومن نیز مشاهده شد. از نتایج این تحقیق میتوان اینطور نتیجهگیری نمود که بررسی ضایعات بافتی بچهماهیانی که در معرض غلظتهایی از مواد سمی آلاینده محیط قرار میگیرند، میتواند در شناسایی نحوه عملکرد این سموم و اندامهای هدف آنها بسیار مفید باشد.
چکیده
این مطالعه با هدف تعیین مناسبترین دوز هیپوکلریت سدیم و زمان در معرض قرار دادن سیستها در این محلول جهت انجام فرایند کپسولزدایی سیست آرتمیای مهارلو برای دستیابی به بهترین درصد تفریخ انجام ...
بیشتر
چکیده
این مطالعه با هدف تعیین مناسبترین دوز هیپوکلریت سدیم و زمان در معرض قرار دادن سیستها در این محلول جهت انجام فرایند کپسولزدایی سیست آرتمیای مهارلو برای دستیابی به بهترین درصد تفریخ انجام شد. پس از کپسولزدایی، سیستها با تراکم 2 گرم در هر لیتر در دمای 27 درجه سانتیگراد بهمدت 24 ساعت تحت شرایط تفریخ قرار گرفتند. در آزمایش اول دوزهای مختلف هیپوکلــریت شامل 8، 16، 24، 32 و40 درصد مورد استفاده قرار گرفت که مناسبترین درصد تفــریخ به مـیزان 9±39/85 درصد در دوز 32 درصد بدست آمد (05/0P<). در آزمایش دوم، زمانهای مختلف در معرض قرار دادن سیستها با دوز 32 درصد هیپوکلریت شامل مدت زمانهای صفر، 2، 4، 6، 8، 10، 12 و 14 دقیقه مورد مطالعه قرار گرفت که بهترین درصد تفریخ به میزان 8±32/79 برای سیستهایی حاصل گردید که بهمدت 4 دقیقه در محلول هیپوکلریت 32 درصد قرار داده شده بودند (05/0P<). نتایج این مطالعه پیشنهاد مینماید با قرار دادن سیستهای آرتمیای مهارلو بهمدت 4 دقیقه در دوز 32 درصد هیپوکلریت میتوان به بهترین کارایی تفریخ جهت این گونه در استفاده برای اهداف آبزی پروری دست یافت.
چکیده
قارچهای آبزی بهعنوان یکی از مهمترین عوامل آسیب رسان به روند تولید تخم ماهی محسوب میگردند، بطوریکه آلودگیهای قارچی در کارگاههای تکثیر ماهی میتوانند منجر به مرگ و میر وسیعی گردند. ...
بیشتر
چکیده
قارچهای آبزی بهعنوان یکی از مهمترین عوامل آسیب رسان به روند تولید تخم ماهی محسوب میگردند، بطوریکه آلودگیهای قارچی در کارگاههای تکثیر ماهی میتوانند منجر به مرگ و میر وسیعی گردند. هدف این پژوهش، ارزیابی اثر ضد قارچی ازون و فرمالین در تخمهای تاسماهی ایرانی (Acipenser persicus) و افزایش میزان تخم گشایی آن بوده است. اثرات غلظتهای 03/0، 05/0 و 1/0 ppm از ازون و غلظت ppm 1000 از فرمالین بر روی میزان تخم گشایی آزمایش گردید. گندزدایی تخمها با ppm 1000 فرمالین بالاترین میزان تخم گشایی (74 درصد) را در بین همه تیمارها به خود اختصاص داد. در میان تیمارهای ازون، غلظت ppm1/0 ازون بیشترین نسبت تخم گشایی (4/71 درصد) را حاصل داد و اختلاف معنیداری بین تیمارهای ازون در میزان تخمگشایی وجود نداشت (05/0P>). میزان تخمگشایی تیمار شاهد (بدون گندزدایی) 2/56 درصد بود، و میزان تخمگشایی این تیمار با بقیه تیمارها اختلاف معنیدار داشت (05/0P<). ازون نسبت به فرمالین ترجیح داده میشود و میتواند بهعنوان یکی از بهترین مواد گندزدا در نظر گرفته شود، به آن دلیل که غلظت کمتری از ازون برای گندزدایی محیط پرورش کافیست و نتیجه آلودگیهای محیطی کاهش خواهد یافت. اگر در بالاترین شرایط مصرف ازون (1/0 ppm)، غلظتهای این دو ماده ازون و فرمالین با هم مقایسه گردند، ازون در نسبت 1 به 10000 فرمالین (1/0 در مقابل 1000 ppm) مورد استفاده واقع شده ولی اثرات تقریبا یکسانی را در میزان تخم گشایی نشان میدهد.
چکیده
این تحقیـق بهمنظور تعیین مدل رشـد و تأثیر پارامتـرهای مهم فیـزیکوشیمیایی آب بر رشد میگوی ببری سبز (Penaeus semisulcatus) در طول دوره پرورش 109 روزه انجام گردید. این مطالعه با سه تکرار در 3 استخر 4/0 هکتاری ...
بیشتر
چکیده
این تحقیـق بهمنظور تعیین مدل رشـد و تأثیر پارامتـرهای مهم فیـزیکوشیمیایی آب بر رشد میگوی ببری سبز (Penaeus semisulcatus) در طول دوره پرورش 109 روزه انجام گردید. این مطالعه با سه تکرار در 3 استخر 4/0 هکتاری با تراکم 25 قطعه پست لارو در هر مترمربع در سایت پرورشی حله استان بوشهر در تابستان سال 1381 به اجرا گذاشته شد. پارامترهای زیستی و غیرزیستی ثبت شده در طی دوران پرورش از قبیل طول کل و وزن کل، دمای آب، pH، میزان شفافیت، شوری، عمق و اکسیژن محلول آب استخرها بودند. متغیرهای مستقل غیرزیستی همبستگیهای متفاوتی را با متغیر وابسته رشد میگوها نشان دادند. طبق روش رگرسیون چندگانه پس رو در مدل رشد حاصل 4 پارامتر محیطی شامل میزان کاهش شفافیت، افزایش عمق، کاهش شوری و ثبات در pH بیشترین تأثیرگـذاری را در رشـد میـگوی ببـری سبز نشان دادند (99%=r). میانگین میزان برداشت از سه استخر 33/903 کیلوگرم در 4/0 هکتار با میانگین وزنی 22/12 گرم و ضریب تبدیل غذایی 33/1 بود.
چکیده
در این پژوهش، اثر سطوح مختلف پربیوتیک مانانالیگوساکارید بر میزان رشد، بازماندگی و ترکیب لاشه در میگوی وانامی (Litopenaeus vannamei) مورد بررسی قرار گرفت. میگوها با میانگین وزنی 12/0±5/2 گرم و با تراکم ...
بیشتر
چکیده
در این پژوهش، اثر سطوح مختلف پربیوتیک مانانالیگوساکارید بر میزان رشد، بازماندگی و ترکیب لاشه در میگوی وانامی (Litopenaeus vannamei) مورد بررسی قرار گرفت. میگوها با میانگین وزنی 12/0±5/2 گرم و با تراکم 25 قطعه در حوضچههای فایبرگلاس بهمدت 51 روز مورد تغذیه قرار گرفتند. در این آزمایش از طرح کاملاً تصادفی شامل سطوح صفر (شاهد)، 5/1، 3 و 5/4 گرم مانانالیگوساکارید بهازای هر کیلوگرم جیره با میزان پروتئین 7/38 درصد و چربی حاوی 85/3 درصد استفاده شد. نتایج بهدست آمده بیانگر تفاوت معنیدار از نظر میزان رشد و کارایی تغذیه در بین تیمارها بود (05/0P<). بیشترین عملکرد رشد و تغذیه در میگوهای تغذیه شده با سطح 3 گرم مانانالیگوساکارید بهازای هر کیلوگرم غذا مشاهده شد. از نظر بازماندگی تفاوت معنیداری بین تیمارها مشاهده نگردید (05/0P>). نتایج آنالیز لاشه نشان داد که با افزایش سطح مانانالیگوساکارید در جیره میزان پروتئین لاشه نیز افزایش یافت. در مجموع چنین نتیجهگیری میشود که افزودن 3 گرم مانانالیگوساکارید بهازای هر کیلوگرم جیره میتواند بر رشد و بازماندگی میگوی وانامی مؤثر واقع شود.
چکیده
تاسماهی روسی با نام علمی (Brandt & Ratzeberg, 1833) Acipenser gueldenstaedtii یکی از با ارزشترین ماهیان شیلاتی در سواحل دریای خزر بوده و بیشتر در سواحل شمالی دیده میشود. پژوهش فوق به بررسی و مطالعه تعداد میکروپیل ...
بیشتر
چکیده
تاسماهی روسی با نام علمی (Brandt & Ratzeberg, 1833) Acipenser gueldenstaedtii یکی از با ارزشترین ماهیان شیلاتی در سواحل دریای خزر بوده و بیشتر در سواحل شمالی دیده میشود. پژوهش فوق به بررسی و مطالعه تعداد میکروپیل در تخمکهای مولدین تاسماهی روسی پرداخته است. در این تحقیق از 5 عدد مولد تاسماهی روسی که از صیدگاههای سواحل جنوبغربی دریای خزر در استان گیلان صید شده بودند، استفاده گردید. تعداد 50 عدد تخمک از هر مولد در فرمالین 4 درصد تثبیت شد. سپس به کمک تیغ تیز قطب حیوانی تخمک از قطب گیاهی جدا، شسته و سپس منافذ میکروپیلی در قطب حیوانی هر تخمک مورد شمارش و ارزیابی قرار گرفت. بر اساس نتایج حاصله از مجموع 250 عدد تخمک مورد بررسی، حداقل، حداکثر و متوسط تعداد میکروپیل مشاهده شده در هر تخمک بهترتیب صفر، 13 و 6/2±1/6 عدد بوده است و از لحاظ آماری بین 5 مولد تاسماهی روسی اختلاف معنیدار وجود داشت (05/0P<).