چکیده
در این تحقیق، اثرات جایگزینی سطوح مختلف روغن‌های گیاهی به‌جای روغن ماهی بر شاخص‌های رشد، ترکیب شیمیایی و پروفیل اسیدهای چرب بچه‌فیل‌ماهیان پرورشی (49/0±01/27 گرم) به‌مدت 8 هفته مورد بررسی قرار ...
بیشتر
چکیده
در این تحقیق، اثرات جایگزینی سطوح مختلف روغن‌های گیاهی به‌جای روغن ماهی بر شاخص‌های رشد، ترکیب شیمیایی و پروفیل اسیدهای چرب بچه‌فیل‌ماهیان پرورشی (49/0±01/27 گرم) به‌مدت 8 هفته مورد بررسی قرار گرفت. برای این منظور 3 جیره غذایی ایزونیتروژنیک و ایزولیپیدیک حاوی 10 درصد روغن اضافه شده، فرمول‌بندی شد. جیره‌های غذایی شامل 100 درصد روغن ماهی کیلکا در تیمار اول (تیمار شاهد)، 50 درصد روغن ماهی و 50 درصد روغن‌های گیاهی مخلوط (روغن‌های سویا و کانولا با نسبت 1:1) در تیمار دوم و 100درصد روغن‌های گیاهی مخلوط (روغن‌های سویا، کانولا و آفتابگردان با نسبت 1:1:1) در تیمار سوم بود. در پارامترهای عملکرد رشد و مصرف غذایی شامل درصد اضافه وزن، فاکتور وضعیت، رشد روزانه، نرخ رشد ویژه، درصد جذب غذا، ضریب تبدیل غذایی، نسبت بازده پروتئین و همچنین ترکیب شیمیایی لاشه شامل پروتئین خام، چربی خام، خاکستر و رطوبت بین تیمارهای مختلف اختلاف معنی‌داری وجود نداشت. با افزودن روغن‌های گیاهی به جیره غذایی، اسیدهای چرب چند غیراشباعی سری n-6 (n-6PUFA) به‌ویژه اسید لینولئیک (18:2n-6) در لاشه فیل‌ماهی‌ها به‌طور معنی‌دار افزایش پیدا کرد، اما دکوزا هگزانوئیک اسید (22:6n-3 DHA,)، اسیدهای چرب چند غیراشباعی سری n-3 (n-3PUFA)، اسیدهای چرب به‌شدت غیراشباع سری n-3 (n-3HUFA) و نسبت n-3/n-6 در لاشه فیل‌ماهی‌ها به‌طور معنی‌دار کاهش یافت. به‌طورکلی ترکیب اسیدهای چرب لاشه به‌میزان زیاد انعکاسی از منابع چربی جیره‌های غذایی بود. با توجه به عدم وجود اختلاف معنی‌دار، ماهیان تیمار دوم نسبت به سایر تیمارها عملکرد رشد بهتری را به‌دست آوردند و این نتایج نشان داد که فیل‌ماهی‌های پرورشی به اسیدهای چرب سری n-3، n-6 و n-9 در جیره غذایی نیاز دارند.
چکیده[1]
وجود اطلاعات بهای تمام شده ماهیان پرورشی برای استفاده مدیریت در امر تصمیمگیری، ضروری و حیاتی میباشد. تأمین اطلاعات مورد نیاز یاد شده مستلزم استقرار یک سیستم حسابداری بهای تمام شده متناسب ...
بیشتر
چکیده[1]
وجود اطلاعات بهای تمام شده ماهیان پرورشی برای استفاده مدیریت در امر تصمیمگیری، ضروری و حیاتی میباشد. تأمین اطلاعات مورد نیاز یاد شده مستلزم استقرار یک سیستم حسابداری بهای تمام شده متناسب است. هدف پژوهش حاضر، ارائه الگوی مناسب بهای تمام شده برای مزارع پرورش قزل‌آلای رنگین‌کمان میباشد، تا از آن طریق اطلاعات مورد نیاز مدیریت مزارع پرورش ماهی بیش از پیش فراهم گردد. گردآوری اطلاعات از طریق روش کتابخانهای و میدانی بوده، که با مطالعه و بررسی فرآیند پرورش ماهی قزلآلا و با توجه به مبانی نظری حسابداری، الگوی بهای تمام شده محصول یاد شده ارائه گردیده است. به‌منظور تأیید الگوی پیشنهادی و یافتههای پژوهش از روش آزمون دلفی استفاده و نتایج در معرض قضاوت کارشناسان و متخصصین قرار گرفته است. جهت گردآوری نظرات کارشناسان و متخصصین از فرم نظرخواهی متناسب استفاده شده و تکمیل آن تا دستیابی به توافق عام ادامه یافته است. در نهایت الگوی مناسب بهای تمام شده برای مزارع پرورش قزل آلای رنگین کمان ارائه شده است.
*مسئول مکاتبه: ahmad_mahdavi2001@yahoo.com
چکیده آمار صید ماهی 19 شرکت تعاونی پره صید ماهیان استخوانی مستقر در منطقه استان گلستان (میانکاله، خواجه‌نفس و گمیشان) با استفاده از پرسش‌نامه و تنظیم فرم‌های مخصوص مصاحبه با مدیران شرکت‌های تعاونی ...
بیشتر
چکیده آمار صید ماهی 19 شرکت تعاونی پره صید ماهیان استخوانی مستقر در منطقه استان گلستان (میانکاله، خواجه‌نفس و گمیشان) با استفاده از پرسش‌نامه و تنظیم فرم‌های مخصوص مصاحبه با مدیران شرکت‌های تعاونی صیادی مورد مطالعه و ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که صید ماهی سفید به‌طور معنی‌دار در منطقه میانکاله نسبت به دو منطقه دیگر (خواجه‌نفس و گمیشان) بیشتر است، بهطوریکه از سمت میانکاله به طرف گمیشان میزان صید به‌طور چشمگیری کاهش مییابد. برعکس میزان صید کپور معمولی در منطقه گمیشان نسبت به دو منطقه دیگر به‌طور معنی‌داری بیشتر بوده و از سمت میانکاله به گمیشان به‌طور چشمگیری افزایش مییابد. میزان صید ماهی کفال در منطقه خواجه‌نفس نسبت به دو منطقه دیگر به‌طور معنی‌دار کمتر است. این تفاوت می‌تواند مربوط به نوع بستر و موجودات غذایی دو منطقه باشد. برآورد مدل رگرسیونی آماره F مبین معنی‌داری کلی رگرسیون بود. علاوهبر این مقادیر آماره t نیز نشان‌دهنده تأثیر معنی‌دار نواحی بر میزان صید تعاونیها میباشد. براساس نتایج این تابع، میانگین صید در ناحیه خواجه‌نفس و گمیشان به‌ترتیب 9/91466 و 7/50922 کیلوگرم کمتر از ناحیه صید میانکاله میباشد.
چکیده
درک مناسب از شاخص‌های زیست‌سنجی و تکثیری مولدین ماهیان خاویاری می‌تواند سبب بهبود روند کاری و افزایش بازده تکثیر مصنوعی گردد. این مطالعه با هدف تعیین شاخص‌های زیست‌سنجی و تکثیر مصنوعی مولدین ...
بیشتر
چکیده
درک مناسب از شاخص‌های زیست‌سنجی و تکثیری مولدین ماهیان خاویاری می‌تواند سبب بهبود روند کاری و افزایش بازده تکثیر مصنوعی گردد. این مطالعه با هدف تعیین شاخص‌های زیست‌سنجی و تکثیر مصنوعی مولدین تاس‌ماهی روسی (Acipenser gueldenstaedti) در شرایط آب و هوایی ایران و مقایسه آن با وضعیت و شرایط حاکم بر مولدین کارگاه‌های تکثیر تاس‌ماهی در روسیه انجام گردید. به همین سبب، 27 مولد ماده و 13 مولد نر، در کارگاه شهید مرجانی گرگان مورد بررسی قرار گرفت. پس از نگهداری مولدین در استخرهای کورانسکی و تعیین شاخص قطبیت در تخمک (GV)، 12 عدد مولد ماده از جریان تکثیر مصنوعی حذف و سایرین تحت تزریق هورمون قرار گرفتند. پس از طی زمان رسیدگی، 10 مولد ماده و 5 مولد نر به تزریق هورمونی جواب مثبت دادند. جهت مقایسه نتایج حاصله با فعالیت‌های تکثیر مصنوعی و پرورش ماهیان خاویاری، آمارهای کسب شده با اطلاعات نرماتیوهای کارگاهی در روسیه مورد مقایسه قرار گرفت. همچنین اطلاعات سال‌های پیش شیلات ایران در کارگاه‌های تکثیر و پرورش ماهیان خاویاری استفاده شد. نتایج نشان می‌دهد وزن، سن، هم‌آوری مولدین و درصد مولدین تخم‌ده در ایران پایین‌تر از کارگاه‌های تکثیر در روسیه بوده که نشان‌دهنده کامل نبودن دوره تولیدمثلی و حضور در قبل از اولین سن تخم‌ریزی می‌باشند اما اندازه تخمک و وزن تخمدان در حد میانگین اندازه‌گیری شده در ولگا قرار داشت. بنابراین به‌نظر می‌رسد با توجه به عدم شرایط مناسب جهت مهاجرت تاس‌ماهی روسی در حوزه جنوبی خزر، مولدین مناسبی را به لحاظ فیزیولوژیک و رسیدگی جنسی در اختیار کارگاه‌های تکثیر قرار نداشته و مشکلاتی در تکثیر مصنوعی از لحاظ جواب‌دهی مولدین، درصد لقاح، بقا در انکوباسیون و سایر موارد بروز می‌کند.
چکیده استفاده از پربیوتیک‌ها به‌عنوان مواد غذایی غیرقابل هضم که به‌طور مؤثری سلامتی میزبان را از طریق تحریک و یا محدود کردن رشد باکتری‌های موجود در روده تحت‌تأثیر قرار می‌دهند، ایده جدیدی است که ...
بیشتر
چکیده استفاده از پربیوتیک‌ها به‌عنوان مواد غذایی غیرقابل هضم که به‌طور مؤثری سلامتی میزبان را از طریق تحریک و یا محدود کردن رشد باکتری‌های موجود در روده تحت‌تأثیر قرار می‌دهند، ایده جدیدی است که در آبزی‌پروری شکل گرفته است. این بررسی برای ارزیابی کارایی پربیوتیک تجاری ایمونوژن در 5 تیمار (0، 5/0، 1، 2 و 4 درصد) به جیره غذایی فیل‌ماهیان جوان (Huso huso)، در 3 دامنه وزنی، ماهیان ریز با میانگین وزن 02/0±71/8 گرم، ماهیان متوسط با میانگین وزن 01/0±15/25 گرم و ماهیان درشت با میانگین وزن 02/0±69/53 گرم انجام گرفت. ماهیان روزانه با غذای دستی در 6 وعده تغذیه شدند. آزمایش به‌مدت 8 هفته در مرکز تکثیر و پرورش ماهیان خاویاری شهید مرجانی در تابستان 1388 انجام شد. در انتهای دوره پرورش، میزان رشد و بازماندگی فیل‌ماهیان جوان مقایسه شد. نتایج نشان داد که اختلاف در میانگین وزن، طول، رشد روزانه، درصد افزایش وزن بدن، درصد میزان رشد ویژه و ضریب چاقی در ماهیانی که با جیره‌های غذایی حاوی 5/0 و 1 درصد ایمونوژن تغذیه شدند، به‌طور معنی‌داری (05/0P<) بالاتر از گروه شاهد بود. اختلاف ضریب تبدیل غذایی در ماهیانی که با جیره‌های غذایی حاوی 5/0 و 1 درصد پربیوتیک ایمونوژن تغذیه شدند به‌طور معنی‌داری (05/0P<) پایین‌تر از گروه شاهد بود. میزان بازماندگی در ماهیانی که با جیره غذایی حاوی 5/0 درصد پربیوتیک ایمونوژن تغذیه شدند نسبت به ماهیانی که با جیره غذایی پایه تغذیه شدند، بالاتر بود ولی از نظر آماری معنی‌دار نبود (05/0P>). بر پایه این داده‌ها، نتیجه‌گیری می‌شود که پربیوتیک ایمونوژن می‌تواند در سطوح پایین به‌عنوان مکمل غذایی در جیره غذایی فیل‌ماهیان جوان پرورشی برای افزایش رشد و بازماندگی استفاده شود.
چکیده
استفاده از زئولیت در بهبود شرایط محیطی ماهی کپور (Common carp L.) در یک طرح تحقیقاتی مورد بررسی قرار گرفت. در این طرح بچه‌ماهی کپور دریایی با میانگین وزن 13 گرم در چهار گروه تیمار با سه تکرار و در هر واحد ...
بیشتر
چکیده
استفاده از زئولیت در بهبود شرایط محیطی ماهی کپور (Common carp L.) در یک طرح تحقیقاتی مورد بررسی قرار گرفت. در این طرح بچه‌ماهی کپور دریایی با میانگین وزن 13 گرم در چهار گروه تیمار با سه تکرار و در هر واحد آزمایشی 60 ماهی قرار گرفتند. مدت آزمایش 60 روز و در قالب طرح کامل تصادفی بود. شرایط آزمایش شامل 20، 40، 80 و 120 میلی‌گرم در لیتر زئولیت و بدون زئولیت انجام گرفت. میزان درجه حرارت، هدایت الکتریکی، شوری و اکسیژن در طول آزمایش یکسان بود، ولی میزان نیتریت، نیترات، آمونیوم، و آمونیاک و سختی کل در تیمارهای زئولیت کمتر از شاهد بود، هر چند که این کاهش اختلاف معنی‌داری را نشان نداد. سایر پارامترهای آب مانند TDS، pH و سولفید تفاوتی را بین تیمار و شاهد نشان نداد. نتایج آزمایش نشان داد که استفاده از زئولیت در بهبود شرایط محیطی برای پرورش بچه‌ماهی کپور بر میانگین وزن نهایی، افزایش وزن، میزان رشد ویژه، میانگین خوراک مصرفی و ضریب تبدیل غذایی به‌رغم اختلاف محسوس بین شاهد وتیمارهای 80 و 120 میلی‌گرم در لیتر، اختلاف معنی‌داری نشان نداده است. در ماهیان تیمار 80 میلی‌گرم افزایش وزن 31 درصد، درصد افزایش وزن، 40 درصد، سرعت رشد روزانه 29 درصد، ضریب رشد ویژه 29 درصد و بازده مصرف پروتئین 42 درصد بیشتر از شاهد بوده است. ضریب تبدیل غذایی در گروه شاهد 07/3 و برای تیمار 80 میلی‌گرم، 34/2 بوده است. نتایج آزمایش نشان داد که در شرایط مناسب از نظر محیط پرورش که با استفاده از زئولیت و یا با مدیریت در مزارع پرورش ماهی ایجاد می‌شود، می‌توان پارامترهای رشد ماهی را بهبود بخشید.
چکیده
ماهی سفید (Rutilus frisii kutum) یکی از مهمترین ماهیان اقتصادی دریای خزر میباشد که هر ساله برای تولیدمثل از دریای خزر به رودخانه‌های مختلف از جمله رودخانه تجن مهاجرت می‌نماید. بر این اساس هر ساله از طریق ...
بیشتر
چکیده
ماهی سفید (Rutilus frisii kutum) یکی از مهمترین ماهیان اقتصادی دریای خزر میباشد که هر ساله برای تولیدمثل از دریای خزر به رودخانه‌های مختلف از جمله رودخانه تجن مهاجرت می‌نماید. بر این اساس هر ساله از طریق تکثیر مصنوعی میلیون‌ها عدد بچه ماهی سفید به رودخانه‌های ورودی به دریای خزر رهاسازی می‌شوند. در این بین مولدین نر نقش مهمی در فرآیند تکثیر مصنوعی دارند. به این دلیل بررسی اثر سن مولدین نر ماهی سفید رودخانه تجن در فصل تکثیر 1386، بر روی عوامل کارآیی تکثیر مصنوعی ضروری به نظر رسید. برای این منظور اسپرم‌های 3 گروه از مولدین نر (3، 4 و 5 ساله) با تخمک‌های مولدین ماده بصورت جداگانه لقاح داده شد. بر اساس نتایج به‌دست آمده، مولدین نر 3 ساله و مولدین نر 4 ساله، به‌ترتیب بیشترین میزان اسپرماتوکریت (03/18±67/53 درصد) و غلظت اسپرم (109×16/12±38/31) را داشته‌اند. بین تیمارهای مورد بررسی از نظر میانگین درصد لقاح و درصد ظهور لارو اختلاف معنی‌دار آماری مشاهده شد. بر پایه نتایج به‌دست آمده تخم‌های حاصل از لقاح اسپرم‌های مولدین نر 4 ساله با مخلوط تخمک‌های مولدین ماده بیشترین میانگین درصد لقاح (95 درصد) و درصد تفریخ (43/89 درصد) را داشته است. بنابراین طبق نتایج به‌دست آمده مولدین نر 4 ساله بهترین گزینه جهت تکثیر مصنوعی می‌باشند.
چکیده
این مطالعه به‌منظور بررسی روند ترمیم زخم ایجاد شده به‌صورت خطی به‌طول 1 و عمق 5/0 سانتیمتر در زیر باله پشتی ماهی‌کپور دریایی انجام شد. برای بهبود روند ترمیم زخمهای پوستی، ماهیان تحت شرایط ...
بیشتر
چکیده
این مطالعه به‌منظور بررسی روند ترمیم زخم ایجاد شده به‌صورت خطی به‌طول 1 و عمق 5/0 سانتیمتر در زیر باله پشتی ماهی‌کپور دریایی انجام شد. برای بهبود روند ترمیم زخمهای پوستی، ماهیان تحت شرایط آزمایشگاهی در دمای 18-13 درجه سانتی‌گراد در 1، 2، 3، 4 و 5 روز متوالی پس از ایجاد زخم به‌مدت 15 دقیقه در حمامهای آبنمک 1، 2 و 3 درصد قرار گرفتند. ماهیان (به وزن 03/2±2/5 گرم) به 15 گروه تقسیم شدند. بلافاصله پس از ایجاد زخم همه ماهیان در حمام آب نمک قرار گرفتند و تیمارها به‌طور عمده به سه گروه تقسیم شدند. یک گروه در آب نمک با غلظت 1 درصد، گروه دوم در آب نمک با غلظت 2 درصد و گروه سوم در آب نمک با غلظت 3 درصد قرار گرفتند. هر کدام از این گروهها به 5 زیرگروه تقسیم شدند و تفاوت زیر گروهها در تعداد دفعات حمام آب نمک بود. به این ترتیب که از یک تا 5 روز متوالی پس از ایجاد زخم تحت حمام آب نمک قرار گرفتند. یک گروه هم بدون حمام آب نمک به‌عنوان شاهد در نظر گرفته شد. از هر تیمار از بافت زخمی در زمانهای 3، 7، 10، 14، 17، 21 و 28 روز پس از ایجاد زخم به‌صورت جداگانه نمونهگیری صورت گرفت. طی دوره 28 روز، ترمیم زخم در تیمارهای با آبنمک 2 و 3 درصد بهتر از تیمار با آبنمک 1 درصد بود و این اختلاف در روزهای سوم، دهم و بیست‌و‌هشتم، معنی‌دار بود. همچنین بین تیمارهای با آبنمک 2 و 3 درصد در کل دوره اختلاف معنی‌داری مشاهده نشد. از بین تعداد دفعات مختلف حمام آبنمک، 5 بار حمام آبنمک، نتایج بهتری داشت، اما تنها در انتهای دوره با سایر دفعات دارای اختلاف معنی‌دار بود. به‌نظر می‌رسد حمام آبنمک 2 و 3 درصد تحت شرایط این مطالعه در روند بهبود زخم دارای تأثیر بهتری داشت.
