چکیده
شناسایی گونههای انگلی برخی ماهیان پرورشی گرمآبی شرکت زراعی دشت ناز واقع در استان مازندران و بررسی میزان شیوع و شدت آلودگی به آنها هدف اصلی تحقیق حاضر است. تعداد 76 نمونه ماهی شامل کپورمعمولی، ...
بیشتر
چکیده
شناسایی گونههای انگلی برخی ماهیان پرورشی گرمآبی شرکت زراعی دشت ناز واقع در استان مازندران و بررسی میزان شیوع و شدت آلودگی به آنها هدف اصلی تحقیق حاضر است. تعداد 76 نمونه ماهی شامل کپورمعمولی، کپورعلفخوار و کپورنقرهای در طی تابستان 1392صید و مورد بررسی انگل شناسی قرار گرفتند. به منظور توصیف جمعیتهای انگلی، میزان شیوع و شدت آلودگی به جنسهای مختلف انگلی تعیین شده و برای انجام آنالیز آماری از نرم‌افزار SPSS ویرایش 19 استفاده و درجه معنیداری برای همه آزمونها در <0.05 P محاسبه گردید. تعداد 10 گونه انگل شامل تریکودینا sp.، ایکتیوفتریوس، مالتیفیلیایس، داکتیلوژیروس اکتنسوس، داکتیلوژیروس انکوراتوس، داکتیلوژیروس لاملاتوس، داکتیلوژیروس هیپوفتالمیکتیس، داکتیلوژیروس تایهواِنزیس،ژیروداکتیلوس sp.؛ مرحله کوپه‌پودی لرنئا sp. و بوتریوسفالوسگوکونژنزیس از ماهیان آلوده شناسایی گردیدند. بیشترین تعداد گونههای انگلی از کپور معمولی (7 گونه) جدا شد، این در حالی است که از ماهیان کپور علفخوار و فیتوفاگ به‌ترتیب تنها 1 و 2 گونه انگل جدا و شناسایی شده است.ضریب همبستگی بین متغیرهای طول کل و وزن کپور معمولی با تعداد گونههای انگی یافت شده در هر ماهی، مثبت بدست آمده که نشان از وجود همبستگی بین این متغیرها دارد، یعنی با افزایش اندازه ماهی، تعداد گونههای انگلی افزایش مییابد. بعلاوه نتایج آنالیز واریانس یک طرفه ANOVA نشان میدهد که تغییر در گونه ماهیان باعث تغییرات معنیدار در شدت آلودگی به انگل داکتیلوژیروس می‌گردد.
چکیده
ماهی سیم دریای خزر (Abramis brama orientalis) یکی از ماهیان باارزش اقتصادی است که سواحل ایرانی دریای خزر به‌ویژه سواحل استان گیلان، تالاب انزلی و دریاچه سد ارس از جمله زیستگاه‌های اصلی این گونه در کشور ایران ...
بیشتر
چکیده
ماهی سیم دریای خزر (Abramis brama orientalis) یکی از ماهیان باارزش اقتصادی است که سواحل ایرانی دریای خزر به‌ویژه سواحل استان گیلان، تالاب انزلی و دریاچه سد ارس از جمله زیستگاه‌های اصلی این گونه در کشور ایران می‌باشد. با توجه به ارزش اقتصادی بسیار زیاد این ماهی و کاهش ذخایر ماهی سیم در آب‌های ایران طی چند دهه گذشته به‌دلیل آلودگی‌های زیست‌محیطی، صید بی‌رویه، از بین رفتن جایگاه‌های تخم‌ریزی طبیعی و آلودگی‌های انگلی باعث شد تا در فصل‌های صید 88-1387، 175 قطعه ماهی سیم از تعاونی‌های پره سواحل بندرانزلی تهیه و مورد بررسی انگلی قرار گرفتند. برای این منظور پس از صید ماهیان و انتقال به آزمایشگاه اندام‌های مختلف مثل چشم، پوست، آبشش و دستگاه گوارش بررسی شدند. در ماهیان مورد بررسی میانگین طول 86/2±67/28 سانتی‌متر و میانگین وزن 74/62±18/298 گرم بود. در این بررسی 4 گونه انگل به‌نام‌های: Diplostomum spathaceum، Trichodina sp.، Ligula intestinalis و Caryophyllaeus laticeps شناسایی شدند. براساس نتایج به‌دست آمده، بیشترین میزان شیوع (73 درصد)، میانگین فراوانی (84/1 عدد) مربوط به انگل Ligula intestinali و بیشترین میانگین شدت آلودگی (96/3 عدد) مربوط به انگل Caryophyllaeus laticeps بود. کم‌ترین میزان شیوع (22 درصد) مربوط به انگل Caryophyllaeus laticeps و Diplostomum spathaceum، کم‌ترین میانگین شدت آلودگی (06/2 عدد) مربوط به انگل Diplostomum spathaceum، کم‌ترین میانگین فراوانی (45/0 عدد) مربوط به انگل Caryophyllaeus laticeps و دامنه تعداد همه انگل‌ها (6-1 عدد) بود.
چکیده این تحقیق به‌منظور تعیین آلودگی انگلی لاروها و بچه تاسماهیان ایرانی در مراحل مختلف پرورش طی فصول بهار و تابستان سال 1386در مرکز تکثیر و بازسازی ذخایر ماهیان خاویاری شهید دکتر بهشتی (استان ...
بیشتر
چکیده این تحقیق به‌منظور تعیین آلودگی انگلی لاروها و بچه تاسماهیان ایرانی در مراحل مختلف پرورش طی فصول بهار و تابستان سال 1386در مرکز تکثیر و بازسازی ذخایر ماهیان خاویاری شهید دکتر بهشتی (استان گیلان) در دو مرحله صورت پذیرفت. در مرحله اول، لاروهای پرورش یافته در حوضچه‌های و نیرو (300 عدد لارو) در پنجمین روز پس از شروع تغذیه فعال مورد مطالعه قرار گرفته و در مرحله دوم، بچه تاسماهیان ایرانی در استخرهای خاکی (5 استخر) در دو مرحله زمانی، هفته اول معرفی به استخر (150 عدد) و نیز در زمان رهاسازی به رودخانه (150 عدد) بررسی شدند. در هر مرحله از این مطالعه پس از زیست‌‌سنجی، نسبت به تهیه لام‌های مرطوب از اندام‌های خارجی و داخلی اقدام و در هر مورد شناسایی صورت پذیرفت. با توجه به نتایج هیچ‌گونه آلودگی انگلی در لاروها مشاهده نگردید. بررسی انگلی بچه تاسماهیان ایرانی در هفته اول معرفی به استخر حاکی نشان‌دهنده وجود انگل تک یاخته‌ای تریکودینا رتیکولاتا با شیوع 20 تا 30 درصد و دامنه شدت 2 تا 10 عدد بوده است. در مرحله رهاسازی به رودخانه علاوه بر انگل تریکودینا رتیکولاتا (شیوع 67/56 تا 100 درصد و دامنه شدت 5 تا 680 عدد)، ترماتود دی ژن دیپلوسوموم اسپاتاسئوم (شیوع 34/3 تا 67/6 درصد و دامنه شدت 1 تا 2 عدد) نیز به فون انگلی افزوده شد. براساس آزمونT-test بین شدت انگل تریکودینا رتیکولاتا در مرحله معرفی به استخرهای خاکی و در زمان رهاسازی به رودخانه اختلاف معنی دار آماری مشاهده گردید.
