چکیده استفاده از پربیوتیک‌ها به‌عنوان مواد غذایی غیرقابل هضم که به‌طور مؤثری سلامتی میزبان را از طریق تحریک و یا محدود کردن رشد باکتری‌های موجود در روده تحت‌تأثیر قرار می‌دهند، ایده جدیدی است که ...
بیشتر
چکیده استفاده از پربیوتیک‌ها به‌عنوان مواد غذایی غیرقابل هضم که به‌طور مؤثری سلامتی میزبان را از طریق تحریک و یا محدود کردن رشد باکتری‌های موجود در روده تحت‌تأثیر قرار می‌دهند، ایده جدیدی است که در آبزی‌پروری شکل گرفته است. این بررسی برای ارزیابی کارایی پربیوتیک تجاری ایمونوژن در 5 تیمار (0، 5/0، 1، 2 و 4 درصد) به جیره غذایی فیل‌ماهیان جوان (Huso huso)، در 3 دامنه وزنی، ماهیان ریز با میانگین وزن 02/0±71/8 گرم، ماهیان متوسط با میانگین وزن 01/0±15/25 گرم و ماهیان درشت با میانگین وزن 02/0±69/53 گرم انجام گرفت. ماهیان روزانه با غذای دستی در 6 وعده تغذیه شدند. آزمایش به‌مدت 8 هفته در مرکز تکثیر و پرورش ماهیان خاویاری شهید مرجانی در تابستان 1388 انجام شد. در انتهای دوره پرورش، میزان رشد و بازماندگی فیل‌ماهیان جوان مقایسه شد. نتایج نشان داد که اختلاف در میانگین وزن، طول، رشد روزانه، درصد افزایش وزن بدن، درصد میزان رشد ویژه و ضریب چاقی در ماهیانی که با جیره‌های غذایی حاوی 5/0 و 1 درصد ایمونوژن تغذیه شدند، به‌طور معنی‌داری (05/0P<) بالاتر از گروه شاهد بود. اختلاف ضریب تبدیل غذایی در ماهیانی که با جیره‌های غذایی حاوی 5/0 و 1 درصد پربیوتیک ایمونوژن تغذیه شدند به‌طور معنی‌داری (05/0P<) پایین‌تر از گروه شاهد بود. میزان بازماندگی در ماهیانی که با جیره غذایی حاوی 5/0 درصد پربیوتیک ایمونوژن تغذیه شدند نسبت به ماهیانی که با جیره غذایی پایه تغذیه شدند، بالاتر بود ولی از نظر آماری معنی‌دار نبود (05/0P>). بر پایه این داده‌ها، نتیجه‌گیری می‌شود که پربیوتیک ایمونوژن می‌تواند در سطوح پایین به‌عنوان مکمل غذایی در جیره غذایی فیل‌ماهیان جوان پرورشی برای افزایش رشد و بازماندگی استفاده شود.
چکیده
تکوین بافتی روده فیل‌ماهی در مراحل اولیه زندگی (75-1 روز پس از تفریخ) با استفاده از میکروسکوپ نوری مورد مطالعه قرار گرفت. لاروها در محلول بوئن فیکس شدند. سپس مراحل آبگیری و آغشتگی به پارافین انجام ...
بیشتر
چکیده
تکوین بافتی روده فیل‌ماهی در مراحل اولیه زندگی (75-1 روز پس از تفریخ) با استفاده از میکروسکوپ نوری مورد مطالعه قرار گرفت. لاروها در محلول بوئن فیکس شدند. سپس مراحل آبگیری و آغشتگی به پارافین انجام گردید. مقاطع بافتی به ضخامت 7- 5 میکرون تهیه و به روش‌های هماتوکسیلین و ائوزین رنگ‌آمیزی شدند. لارو یک روزه دارای روده ابتدایی است که توسط بافت پوششی استوانه‌ای مژه‌دار پوشیده شده است. در روز سوم پس از تفریخ در دیواره لوله گوارش شیاری مورب در قسمت پشتی- خلفی کیسه زرده ایجاد می‌شود و لوله گوارش را به دو ناحیه معده و روده میانی تقسیم می‌کند. در این زمان دریچه‌های مارپیچی تمایز می‌یابد. در لومن دریچه‌های مارپیچ، رنگدانه‌های جنینی تجمع یافته و ملانین‌پروپکا را تشکیل می‌دهند. در روز هفتم پس از تفریخ بافت اپیتلیوم روده میانی و روده مارپیچ از نوع استوانه‌ای مژه‌دار است. بخش انتهایی دستگاه گوارش به مجاری کوتاه مخرجی که بافت پوششی آن مکعبی است، تمایز می‌یابد. مجاری ادراری در این زمان به راست‌روده متصل می‌شود. در روز سیزدهم پس از تفریخ تعداد واکوئل‌های محتوی چربی در روده میانی و روده مارپیچ افزایش می‌یابد. بین روزهای 17 تا 19 پس از تفریخ لاروهای فیل‌ماهی دارای یک دوره تغذیه توأم هستند. 25 روز پس از تفریخ سلول‌های روده میانی دارای ریزکرکهای بلند است. در روز 36 ام تعداد سلول‌های جامی شکل در روده مارپیچ افزایش می‌یابد. در 43 روزگی، غدد روده‌ای با بافت پوششی استوانه‌ای مژه‌دار در بافت همبندی روده میانی، قابل مشاهده است. بین روزهای 57 تا 75 ام تعداد و اندازه چین‌های مخاطی روده افزایش می‌یابد. چنین اطلاعات و یافتههای پایهای می‌تواند به‌منظور ارتقاء پرورش لارو ماهیان خاویاری به‌ویژه فیل‌ماهی بسیار مفید باشد.
