چکیده
مقادیرتستوسترون (T)، پروژسترون (P4)، استرادیول (E2) و کورتیزول سرم خون در مولدین ماده ازون برون پرورشی در جریان رسیدگی نهایی با تحریکGnRH ((Ova-Fact Ш بهروش RIA اندازهگیری ...
بیشتر
چکیده
مقادیرتستوسترون (T)، پروژسترون (P4)، استرادیول (E2) و کورتیزول سرم خون در مولدین ماده ازون برون پرورشی در جریان رسیدگی نهایی با تحریکGnRH ((Ova-Fact Ш بهروش RIA اندازهگیری شد. پس از تعیین شاخص قطبیت (14-10=PI) و بررسی هورمونی اقدام به تزریق با هورمونGnRH (Ova-Fact Ш) در مولدین ماده طی دو مرحله با دوز µg/kg10 با فاصله زمانی 12 ساعت شد. سه نمونه خون از مولدین در زمانهای 0، 12 و 24 ساعت پس از تزریق اول گرفته شد. نتایج اختلاف معنیداری در استروئیدهای جنسی و کورتیزول در مولدین اووله شده (5n=) و اووله نشده (2n=) نشان داد (05/0P<).T ، P4,E2 پس از اوولاسیون کاهش یافت، در حالی که کورتیزول افزایش نشان داد. دادهها نشان دادند که استروئیدهای جنسی، خصوصا T، در مولدین ماده ازون برون پرورشی نقش مهمی در اوولاسیون دارد، بطوریکه غلظت T در مولدین اووله نشده بهمراتب پائینتر از مولدین اووله شده بود. بالا رفتن سطوح کورتیزول در ارتباط با تداخل بین کورتیکوستروئیدها و رسیدگی گامت در مولدین میباشد.
چکیده از مسائل مهم برای تکثیر مصنوعی ماهیان خاویاری، انتخاب مولدین قادر به تولید گامت های رسیده با کیفیت بالا، پس از تحریک هورمونی است. در این تحقیق به بررسی توانایی فولیکولهای تاس ماهی ایرانی به صورت ...
بیشتر
چکیده از مسائل مهم برای تکثیر مصنوعی ماهیان خاویاری، انتخاب مولدین قادر به تولید گامت های رسیده با کیفیت بالا، پس از تحریک هورمونی است. در این تحقیق به بررسی توانایی فولیکولهای تاس ماهی ایرانی به صورت القاء GVBD در شرایط in vitro و در محیط کشت RM1پرداخته شده است تا با مقایسه توانایی فولیکول ها جهت القاء GVBD در in vitro، با توانایی فولیکولها در شرایط in vivo ، شاخص مناسبی برای انتخاب مولدین مناسب ارائه شود. برای این منظور از 9 قطعه مولد ماده تاس ماهی ایرانی (Acipenser persicus) در مجتمع تکثیر و پرورش ماهیان خاویاری شهید مرجانی گرگان، استفاده شد. هورمون پروژسترون درست قبل از کشت تخمک ها در in vitroبه محیط کشت افزوده شد. نمونهگیری تخمک جهت کشت در in vitro و بررسی GVBD، قبل از عمل تزریق هورمونی جهت القاء تخمریزی انجام شد. نمونهگیری از محیط کشت بعد از کشت تخمکها، در 6 مرحله و هر 6 ساعت یکبار صورت گرفت. وقوع یا عدم وقوع GVBD در تخمکها بررسی و برای گروه شاهد و نمونه هایی که GVBD در آنها روی نداده بود، میزان شاخص قطبیت هسته (PI) محاسبه شد. بررسی روند رسیدگی در محیط کشت نشان میدهد که شاخص قطبیت هسته (PI) در تخمکهای چهار مولد در زمان نمونهبرداری دوم به صفر رسید و تا زمان نمونه برداری سوم GVBD رخ داد. شاخص قطبیت هسته در تخمکهای دو مولد نیز شانزده ساعت پس از کشت به صفر رسید. تا زمان نمونه برداری بعدی در اکثر تخمکها، GVBD رخ داده بود. بررسی نتایج حاصله در محیط in vivo مورد تاسماهی ایرانی نشان داد که از 9 مولد، تخمکهای هفت مولد اووله شده اند. در تخمکهای مولدین اخیر در محیط in vitro نیز تا زمان سوم نمونه برداری، GVBD رخ داده بود. نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که روش بررسی رسیدگی نهایی تخمک بصورت in vitroبرای انتخاب مولدین ماده تاس ماهی ایرانی نسبت به روش تعیین شاخص قطبیت هسته، توانایی بیشتری در تشخیص مولدین ماده آماده تخمکشی دارد.
چکیده
ماهی ازون برون (Acipenser stellatus) یکی از گونههای مهم تجاری تاسماهیان دریای خزر محسوب میشود. به منظور تعیین مقادیر شاخصهای هورمون استرس در زمان تکثیر در مولدین ازونبرون پرورشی و ارتباط آن با موفقیت ...
بیشتر
چکیده
ماهی ازون برون (Acipenser stellatus) یکی از گونههای مهم تجاری تاسماهیان دریای خزر محسوب میشود. به منظور تعیین مقادیر شاخصهای هورمون استرس در زمان تکثیر در مولدین ازونبرون پرورشی و ارتباط آن با موفقیت یا عدم موفقیت تکثیر، به نمونهبرداری از 11 عدد مولد پرورشی 8 ساله (شامل 5 عدد مولد ماده و 6 عدد مولد نر) در بهار1385 در انستیتو تحقیقات بینالمللی ماهیان خاویاری اقدام گردید. پس از بررسیهای ظاهری و فیزیولوژیک، به تکثیر با هورمونGnRH (در مولدین ماده طی دو مرحله با دوز µg/kg10 با فاصله زمانی 12 ساعت و در مولدین نر یک مرحله با دوز µg/kg15 همزمان با تزریق دوم مادهها) اقدام شد. در مولدین نر و ماده در 3 مرحله بهترتیب (0 و 12 ساعت پس از تزریق) و (0، 12 و 24 ساعت پس از تزریق) خونگیری، و فاکتورهای هورمونی و بیوشیمیایی آنها مورد بررسی قرار گرفت. نتایج بهدست آمده در مرحله تکثیر نشان داد که غلظت هورمون کورتیزول (ng/ml 89/30±187) 24 ساعت پس از تزریق در مولدین ماده با اوولاسیون موفق (3= n) نسبت به اوولاسیون ناموفق و مقدار گلوکز (mg/dl33/9±66/96) در مولدین نر با اسپرمریزی مناسب (3= n) نسبت به اسپرمریزی نامناسب (3= n) اختلاف معنیداری نشان داد (P<0.05). براساس نتایج فوق میتوان بیان کرد که هورمون کورتیزول در تکثیر موفق و گلوکز در اسپرمدهی مناسب اختلاف معنیداری را در مقایسه تکثیر ناموفق و اسپرمریزی نامناسب دارند (05/0>P).