چکیده
در این تحقیق، اثرات جایگزینی سطوح مختلف روغن‌های گیاهی به‌جای روغن ماهی بر شاخص‌های رشد، ترکیب شیمیایی و پروفیل اسیدهای چرب بچه‌فیل‌ماهیان پرورشی (49/0±01/27 گرم) به‌مدت 8 هفته مورد بررسی قرار ...
بیشتر
چکیده
در این تحقیق، اثرات جایگزینی سطوح مختلف روغن‌های گیاهی به‌جای روغن ماهی بر شاخص‌های رشد، ترکیب شیمیایی و پروفیل اسیدهای چرب بچه‌فیل‌ماهیان پرورشی (49/0±01/27 گرم) به‌مدت 8 هفته مورد بررسی قرار گرفت. برای این منظور 3 جیره غذایی ایزونیتروژنیک و ایزولیپیدیک حاوی 10 درصد روغن اضافه شده، فرمول‌بندی شد. جیره‌های غذایی شامل 100 درصد روغن ماهی کیلکا در تیمار اول (تیمار شاهد)، 50 درصد روغن ماهی و 50 درصد روغن‌های گیاهی مخلوط (روغن‌های سویا و کانولا با نسبت 1:1) در تیمار دوم و 100درصد روغن‌های گیاهی مخلوط (روغن‌های سویا، کانولا و آفتابگردان با نسبت 1:1:1) در تیمار سوم بود. در پارامترهای عملکرد رشد و مصرف غذایی شامل درصد اضافه وزن، فاکتور وضعیت، رشد روزانه، نرخ رشد ویژه، درصد جذب غذا، ضریب تبدیل غذایی، نسبت بازده پروتئین و همچنین ترکیب شیمیایی لاشه شامل پروتئین خام، چربی خام، خاکستر و رطوبت بین تیمارهای مختلف اختلاف معنی‌داری وجود نداشت. با افزودن روغن‌های گیاهی به جیره غذایی، اسیدهای چرب چند غیراشباعی سری n-6 (n-6PUFA) به‌ویژه اسید لینولئیک (18:2n-6) در لاشه فیل‌ماهی‌ها به‌طور معنی‌دار افزایش پیدا کرد، اما دکوزا هگزانوئیک اسید (22:6n-3 DHA,)، اسیدهای چرب چند غیراشباعی سری n-3 (n-3PUFA)، اسیدهای چرب به‌شدت غیراشباع سری n-3 (n-3HUFA) و نسبت n-3/n-6 در لاشه فیل‌ماهی‌ها به‌طور معنی‌دار کاهش یافت. به‌طورکلی ترکیب اسیدهای چرب لاشه به‌میزان زیاد انعکاسی از منابع چربی جیره‌های غذایی بود. با توجه به عدم وجود اختلاف معنی‌دار، ماهیان تیمار دوم نسبت به سایر تیمارها عملکرد رشد بهتری را به‌دست آوردند و این نتایج نشان داد که فیل‌ماهی‌های پرورشی به اسیدهای چرب سری n-3، n-6 و n-9 در جیره غذایی نیاز دارند.
چکیده
در تحقیق حاضر، از روش پاسخ سطحی (Response Surface Method; RSM) به منظور بهینه سازی شرایط تولید پروتئین هیدرولیز شده از امعاء و احشاء فیل ماهی (Huso huso) از لحاظ دما، زمان و میزان آنزیم، استفاده گردید. در این روش، ...
بیشتر
چکیده
در تحقیق حاضر، از روش پاسخ سطحی (Response Surface Method; RSM) به منظور بهینه سازی شرایط تولید پروتئین هیدرولیز شده از امعاء و احشاء فیل ماهی (Huso huso) از لحاظ دما، زمان و میزان آنزیم، استفاده گردید. در این روش، اثر سه فاکتور دما، زمان و میزان آنزیم (متغیر مستقل) را روی درجه هیدرولیزاسیون به‌عنوان پاسخ سطحی، مورد بررسی قرار میدهد. بر اساس نمودارهای سه بعدی، شرایط بهینه از لحاظ دما، زمان و میزان آنزیم، به ترتیب عبارت از دمای 50 درجه سانتیگراد، زمان 120 دقیقه و میزان آنزیم 1 درصد بودند. پروتئین هیدرولیز تولید شده با استفاده از آنزیم آلکالاز، دارای 66 درصد پروتئین و 34/1 درصد چربی می‌باشد. نتایج این تحقیق نشان داد که میزان چربی در پروتئین هیدرولیز شده نسبت به مواد خام اولیه، به شدت کاهش مییابد.
چکیده فیل ماهی (Huso huso) بزرگترین ماهی خاویاری دریای خزر می‌باشد. با توجه به‌طولانی بودن سن بلوغ و از بین رفتن مکان‌های تخم‌ریزی، تکثیر مصنوعی این ماهیان در سال‌های اخیر رواج یافته است. یکی از مراحل تکثیر ...
بیشتر
چکیده فیل ماهی (Huso huso) بزرگترین ماهی خاویاری دریای خزر می‌باشد. با توجه به‌طولانی بودن سن بلوغ و از بین رفتن مکان‌های تخم‌ریزی، تکثیر مصنوعی این ماهیان در سال‌های اخیر رواج یافته است. یکی از مراحل تکثیر مصنوعی فیل ماهی مرحله رفع چسبندگی تخمها بوسیله سوسپانسیون خاک رس می‌باشد که زمانی طولانی از روند تکثیر مصنوعی را شامل میشود. تانن مادهای است که می‌تواند به‌عنوان جایگزین مناسب مطرح باشد. به همین دلیل در فصل تکثیر مصنوعی سال 1387 از سه عدد مولد ماده فیل ماهی استفاده شد. پس از تخمکشی و تکثیر مصنوعی تخمهای لقاح یافته هر مولد به 8 قسمت تقسیم شده و در قالب یک تیمار (تانن به میزان 625/0 گرم در 25/1 لیتر آب) و یک شاهد (سوسپانسیون 10 درصد خاکرس) و هرکدام با چهار تکرار مورد شستشو قرارگرفتند. براساس نتایج به‌دست آمده مدت زمان شستشو برای تیمار تانن 5/1 دقیقه ولی برای خاک رس 45 دقیقه بود. درصد لقاح در مرحله گاسترولا، درصد قارچزدگی، درصد تفریخ و درصد بازماندگی لارو تا زمان جذب کیسه زرده دارای اختلاف معنی‌دار بین گروه تیمار و شاهد بود. بنابراین با جایگزینی تانن به‌جای خاک رس ضمن صرفهجویی در زمان و هزینه، صدمه کمتری به تخمهای لقاح یافته وارد میشود.
چکیده
تکوین بافتی معده فیل‌ماهی در مراحل اولیه زندگی (75-1 روز پس از تفریخ) با استفاده از میکروسکوپ نوری مورد مطالعه قرار گرفت. لاروها در محلول بوئن فیکس شدند. سپس مراحل آبگیری و آغشتگی به پارافین انجام ...
بیشتر
چکیده
تکوین بافتی معده فیل‌ماهی در مراحل اولیه زندگی (75-1 روز پس از تفریخ) با استفاده از میکروسکوپ نوری مورد مطالعه قرار گرفت. لاروها در محلول بوئن فیکس شدند. سپس مراحل آبگیری و آغشتگی به پارافین انجام گردید. مقاطع بافتی به ضخامت 5-7 میکرون تهیه و به روش هماتوکسیلین- ائورزین رنگ‌آمیزی شدند. در زمان تفریخ، معده تمایز نیافته و از مواد زرده‌ای انباشته و دیواره معده از یک لایه بافت پوششی آندودرمی سنگفرشی تشکیل شده بود. در روز سوم پس از تفریخ، شیاری مورب در قسمت پشتی ـ خلفی کیسه زرده ایجاد گردید و کانال گوارشی را به دو ناحیه معده و روده میانی تقسیم نمود. در روز هفتم پس از تفریخ، معده غیر غده‌ای (ناحیه پیلوریک) به همراه چند چین موکوسی ظاهر شد. بافت پوششی معده غیر‌غده‌ای شامل سلول‌های استوانه‌ای و بافت پوششی معده غده‌ای (ناحیه کاردیاک) شامل سلول‌های مکعبی ساده بود. سیزده روز پس از تفریخ ارتباط بین مری و بخش کاردیاک معده برقرار و تعدادی غدد معدی در بافت همبندی معده غده‌ای ظاهر گردید. در روز پانزده‌ام پس از تفریخ زواید پیلوریک بین معده غیر غده‌ای و روده قدامی تشکیل شد. با شروع تغذیه فعال (19-17 روزگی) ذخایر زرده‌ای به‌طور کامل از بخش کاردیاک معده دفع نشده و تغذیه مخلوط انجام گرفت. در روزهای 36 و 43، لایه ضخیم ماهیچه در معده پیلوریک رشد نمود و در 57 روزگی بافت همبندی ظریفی به داخل سکوم پیلوری نفوذ و آن را به چندین لوب تقسیم کرد. 75 روز پس از تفریخ لایه نازک ماهیچه‌ای صاف در اطراف غدد معدی ایجاد شد. چنین اطلاعات و یافته‌های پایه‌ای می‌تواند به‌منظور ارتقاء پرورش ماهیان خاویاری به‌ویژه فیل‌ماهی بسیار مفید باشد.
چکیده
کارآیی آنتی اکسیدان BHT بر ثبات چربی جیره فیل ماهی به هنگام نگهداری در شرایط سرما به مدت 3 ماه مورد مطالعه قرار گرفت. در این تحقیق پس از تهیه مواد اولیه و ساخت جیره ترکیبی پلت آنتی‌اکسیدان ...
بیشتر
چکیده
کارآیی آنتی اکسیدان BHT بر ثبات چربی جیره فیل ماهی به هنگام نگهداری در شرایط سرما به مدت 3 ماه مورد مطالعه قرار گرفت. در این تحقیق پس از تهیه مواد اولیه و ساخت جیره ترکیبی پلت آنتی‌اکسیدان BHT به میزان 05/0 درصد چربی جیره به کار گرفته شد. گروهی از جیره‌ها نیز به‌عنوان شاهد در نظر گرفته شدند. شاخص‌های شیمیایی فساد چربی شامل چربی کل، اسیدهای چرب آزاد، عدد پراکساید در طول دوره نگهداری به صورت ماهانه برای جیره‌های حاوی آنتی‌اکسیدان و شاهد مورد بررسی قرار گرفت. نتایج تجزیه و تحلیل آماری نشان داد که چربی کل جیره حاوی آنتی‌اکسیدان BHT در مقایسه با جیره شاهد به جز ماه سوم دوره نگهداری در سایر ماه‌ها اختلاف معنی‌داری را نشان داد (05/0P<). فاکتورهای کیفی فساد چربی (عدد پراکساید، اسیدهای چرب آزاد) اختلاف معنی‌داری را بین جیره شاهد و جیره حاوی آنتی‌اکسیدان در ماه‌های دوم و سوم نشان داد (05/0P<). نتایج این مطالعه نشان داد در حالی که فقدان آنتی‌اکسیدان شاخص‌های فساد اکسیداتیو را افزایش داد. به کارگیری این ترکیبات به‌طور معناداری شاخص‌های افت کیفی جیره را کاهش داد و آنتی‌اکسیدانBHT را به‌عنوان یکی از عوامل موثر در حفظ چربی جیره و ثبات اکسیداتیو در طول دوره نگهداری مطرح ساخت.
