چکیده
در این مطالعه، 3 جیره غذایی شامل 3 سطح از انرژی قابل هضم 300، 370 و 450 کیلوکالری در 100 گرم غذا با پروتئین 30 درصد برای پرورش شاه میگوی چنگال باریک آب شیرین (Astacus leptodactylus) ...
بیشتر
چکیده
در این مطالعه، 3 جیره غذایی شامل 3 سطح از انرژی قابل هضم 300، 370 و 450 کیلوکالری در 100 گرم غذا با پروتئین 30 درصد برای پرورش شاه میگوی چنگال باریک آب شیرین (Astacus leptodactylus) تهیه شد و تاثیر جیرههای مذکور بر روی شاخصهای رشد، بازماندگی و ترکیب لاشه مورد مقایسه قرار گرفت. در این آزمایش در مجموع 3 تیمار با 3 تکرار استفاده شد. پرورش شاه میگوها به‌مدت 60 روز در 9 مخزن فایبرگلاس 110 لیتری انجام شد. میانگین وزن اولیه شاه میگوها 3/2±17 گرم بود. نتایج نشان دادند که بیشترین مقادیر SGRPER, NPU, WG,، بازماندگی و میزان پروتئین لاشه در جیره حاوی انرژی 370 کیلوکالری در 100 گرم بدست آمد که اختلاف معنی‌داری در این مقادیر مشاهده نگردید.
چکیده
این آزمایش به‌منظور بررسی اثرات لارو سوسک گوشت‌خوار (Tenebrio molitor)در جیره غذایی بر برخی فاکتورهای رشد و بقاء بچه‌ماهی شیپ (Acipenser nudiventris)در سال 1391 در کارگاه تکثیر و پرورش ماهیان زینتی در شهر تهران انجام ...
بیشتر
چکیده
این آزمایش به‌منظور بررسی اثرات لارو سوسک گوشت‌خوار (Tenebrio molitor)در جیره غذایی بر برخی فاکتورهای رشد و بقاء بچه‌ماهی شیپ (Acipenser nudiventris)در سال 1391 در کارگاه تکثیر و پرورش ماهیان زینتی در شهر تهران انجام شد. تعداد بچهماهیان در نظر گرفته شده برای این طرح، 180 عدد با میانگین وزن (06/0± 4/3) گرم و طول اولیه (095/0±2/6) سانتیمتر بودند که همگی از مؤسسه تحقیقات ماهیان خاویاری دکتر دادمان گیلان تهیه شدند. سپس بچهماهیان به تعداد مساوی در 12 عدد آکواریوم شیشهای به ابعاد (30×70×30) سانتیمتر توزیع گردیدند. عملیات زیست‌سنجی ماهیها هر 2 هفته یکبار صورت پذیرفت و در آن فاکتورهای وزن، طول، نرخ رشد ویژه، ضریب چاقی، ضریب تبدیل غذا، بازده پروتئین و نرخ بقاء مورد بررسی قرار گرفت. در پایان آزمایش، بررسیها بیانگر نبود اختلافات معنی‌داری بین میانگین فاکتورهای درصد افزایش وزن، درصد افزایش طول، نرخ رشد ویژه، ضریب چاقی، ضریب تبدیل غذا، بازده پروتئین و نرخ بقاء درتیمارهای مختلف بود (05/0<P). نتایج نشان داد که استفاده از این کرم بهمیزان 6 درصد در جیره غذایی، منجر به بهبود شاخصهای رشد بچهماهیان شد، اگرچه اختلاف معنی‌داری بین تیمارها مشاهده نگردید.
چکیده
این مطالعه به منظور تعیین اثرات افزودن مولتی آنزیم آویزایم بر شاخصهای رشد و ترکیب بدن میگوی سفید غربی با میانگین وزن اولیه 5/0±5/2 گرم انجام گرفت. این آزمایش ...
بیشتر
چکیده
این مطالعه به منظور تعیین اثرات افزودن مولتی آنزیم آویزایم بر شاخصهای رشد و ترکیب بدن میگوی سفید غربی با میانگین وزن اولیه 5/0±5/2 گرم انجام گرفت. این آزمایش با 525 عدد میگو در 21 تانک پلاستیکی 50 لیتری در 7 تیمار شامل شاهد (فاقد کنجاله کانولا، فاقد مولتی آنزیم آویزایم و 30 درصد آرد ماهی)، 3 تیمار با سطوح 15، 30 و 45 درصد کنجاله کانولا به همراه مولتی آنزیم آویزایم و 3 تیمار فاقد مولتی آنزیم آویزایم اجرا گردید. نتایج حاصله نشان داد که جایگزینی تا 30 درصد کنجاله کانولا بههمراه 5/0 درصد مولتی آنزیم آویزایم به جای آرد ماهی در جیره غذایی میگوی سفید غربی تاثیر منفی بر عملکرد رشد و نرخ بقا میگوهای تغذیه شده نداشت و عملکرد رشد و نرخ بقاء را بهبود می‌بخشد. بیشترین و کمترین درصد بازماندگی در تیمار 30 درصد کنجاله کانولا بههمراه 5/0 درصد مولتی آنزیم آویزایم با 84 درصد و کمترین آن در تیمار 15 درصد کنجاله کانولا فاقد مولتی آنزیم با 8/57 درصد بوده که با سایر تیمارها دارای اختلاف معنیدار میباشد. به‌نظر میرسد استفاده از جیرههای حاوی 30 و 45 درصد کنجاله کانولا بههمراه 5/0 درصد مولتی آنزیم آویزایم و 30 درصد کنجاله کانولا فاقد مولتی آنزیم آویزایم به‌دلیل صرفه اقتصادی و کاهش هزینه غذا میتواند جایگزین آرد ماهی در تهیه جیرههای غذایی میگوی سفید غربی باشد.
چکیده
استفاده از آنتی‌بیوتیک‌های تجاری برای کنترل بیماری‌ها دارای اثرات زیان‌باری است که تلاش برای یافتن جایگزین‌های مناسب این مواد را گریزناپذیر نموده است. در این پژوهش تأثیر تجویز خوراکی پودر ...
بیشتر
چکیده
استفاده از آنتی‌بیوتیک‌های تجاری برای کنترل بیماری‌ها دارای اثرات زیان‌باری است که تلاش برای یافتن جایگزین‌های مناسب این مواد را گریزناپذیر نموده است. در این پژوهش تأثیر تجویز خوراکی پودر ارگوسان و لوامیزول بر فاکتورهای خونی و تحریک ایمنی غیراختصاصی ماهی قزل‌آلای رنگین‌کمان مورد بررسی قرار گرفت. 450 ماهی قزل‌آلای رنگین‌کمان (Oncorhynchus mykiss) به 3 گروه و هر گروه در 3 تکرار تقسیم گردیدند. تیمار اول، ماهی تغذیه شده با خوراک شامل پودر لوامیزول و تیمار دوم، تغذیه شده با خوراک شامل پودر ارگوسان و تیمار شاهد که با غذای معمولی تغذیه گردیدند. تیمارها به‌مدت 60 روز با خوراک‌های تجربی تغذیه شدند. زیست‌سنجی در روز صفر، 30 و 60 صورت گرفته و شاخصهای رشد (ضریب رشد ویژه، درصد افزایش وزن، ضریب تبدیل غذایی، ضریب چاقی و بازده پروتئین جیره) بین تیمارهای مقایسه گردید. در انتهای دوره نمونه خون از تیمارها تهیه و فاکتورهای خون‌شناسی (تعداد گلبول‌های سفید، تعداد گلبول‌های قرمز، میزان هموگلوبین، هماتوکریت و اندیس‌های گلبولی MCV، MCH، MCHC و ایمنی‌شناسی (فعالیت لایزوزیم سرم، اندازه‌گیری قدرت باکتری‌کشی سرم) مقایسه گردید. نتایج نشان داد که بیشتر فاکتورهای رشد در گروه تغذیه شده با ارگوسان و لوامیزول نسبت به تیمار شاهد به‌طور معنی‌داری بهبود یافت (05/0P<). میزان فعالیت لایزوزیم سرم نیز افزایش معنی‌داری در تیمار تغذیه شده با لوامیزول نشان داد (05/0P<) هر چند این افزایش در مورد تیمار تغذیه شده با ارگوسان معنیدار نبود (05/0P>). بر خلاف افزایش قدرت باکتری‌کشی سرم در تیمار ارگوسان و لوامیزول نسبت به تیمار شاهد، این افزایش نیز از نظر آماری معنیدار نبود (05/0P>). فاکتورهای خونی ماهیان در تمام تیمارها بعد از 60 روز تغذیه با جیرههای آزمایشی بدون تفاوت معنیدار بودند (05/0P>). به‌طورکلی می‌توان نتیجه گرفت که ارگوسان و لوامیزول قادر به بهبود شاخصهای رشد و برخی پاسخ‌های ایمنی ماهی قزل‌آلا می‌باشند و بنابراین میتواند در پرورش ماهی قزل‌آلا برای تحریک رشد و ایمنی استفاده شود.
چکیده گورامی عظیم‌الجثه (Osphronemus goramy) از جمله ماهیانی میباشد که به‌خصوص در کشورهای جنوب‌شرقی آسیا از نظر پرورش گوشتی و کشت توأم و در ایران به‌عنوان یک گونه زینتی دارای اهمیت است. با توجه به عدم وجود ...
بیشتر
چکیده گورامی عظیم‌الجثه (Osphronemus goramy) از جمله ماهیانی میباشد که به‌خصوص در کشورهای جنوب‌شرقی آسیا از نظر پرورش گوشتی و کشت توأم و در ایران به‌عنوان یک گونه زینتی دارای اهمیت است. با توجه به عدم وجود اطلاعات دقیقی در مورد تراکم پرورش این گونه، اقدام به طراحی چهار تیمار با تراکمهای 9، 14، 19و 24 (بهترتیب 56/270، 87/420، 19/571 و 50/721 قطعه ماهی در هر مترمکعب) گردید و شاخصهای رشد و بازماندگی، همگنی در دسته پرورش یافته (ضریب تغییرات) و فاکتورهای خونی وابسته به استرس (هماتوکریت، گلوکز، پروتئین کل) و کلسترول در مورد آنها تعیین شد. نتایج نشان داد که شاخصهای وزن بهدست آمده، ضریب رشد ویژه وزنی، ضریب تبدیل غذایی و شاخص رشد روزانه و فاکتورهای خونی مورد بررسی اختلاف معناداری ندارند، اما میزان بازماندگی دارای اختلاف معنیدار است. بنابراین با توجه به روند تغییرات رشد و بازماندگی و فاکتورهای خون و لاشه، بهترین شرایط پرورش از نظر خصوصیات یادشده را تیمار با تراکم 56/270 قطعه در مترمکعب دارا بود.
