چکیدهاثر برخی یون‌ها (سدیم، کلسیم، پتاسیم و منیزیم) روی تحرک اسپرم (دوره تحرک و درصد اسپرم‌های متحرک) و ظرفیت لقاح (درصد لقاح، نرخ تفریخ، بازماندگی لارو و طول لارو در دو مرحله جذب کیسه زرده و شروع تغذیه ...
بیشتر
چکیدهاثر برخی یون‌ها (سدیم، کلسیم، پتاسیم و منیزیم) روی تحرک اسپرم (دوره تحرک و درصد اسپرم‌های متحرک) و ظرفیت لقاح (درصد لقاح، نرخ تفریخ، بازماندگی لارو و طول لارو در دو مرحله جذب کیسه زرده و شروع تغذیه فعال) در ماهی کپور علفخوار (Ctenopharyngodon idella) مورد مطالعه قرار گرفت. برای بررسی اثر یون‌های مختلف برای هر یون سه غلظت مختلف شامل کلرید سدیم (2208، 2393 و 2576 میلی‌گرم در لیتر)، کلرید پتاسیم (1200، 1400 و 1800 میلی‌گرم در لیتر)، کلرید منیزیم (132، 228 و 324 میلی‌گرم در لیتر) و کلرید کلسیم (1000، 1200 و 1400 میلی‌گرم در لیتر) تعیین گردید. نتایج نشان داد که بیش‌ترین میزان طول دوره تحرک اسپرم و درصد لقاح به‌ترتیب در تیمارهای شامل 2393 و 2576 میلی‌گرم در لیتر کلرید سدیم به‌دست آمد (05/0P<). محلول‌های شامل غلظت‌های مختلف کلرید پتاسیم موجب کاهش درصد اسپرم‌های متحرک، درصد لقاح و نرخ تفریخ گردید (05/0P<). میزان تحرک اسپرم در تیمار شامل کلرید منیزیم کاهش یافت و بلافاصله بعد از فعال‌سازی توسط محلول شامل 1200 میلی‌گرم در لیتر کلرید کلسیم متوقف گردید. در تیمار شامل؛ 1000 میلی‌گرم در لیتر کلرید کلسیم بیش‌ترین میزان نرخ تفریخ (5±80 میلی‌گرم در لیتر) و بازماندگی لارو (91/0±29/92 میلی‌گرم در لیتر) مشاهده گردید. با توجه به نتایج می‌توان بیان نمود که افزودن یون سدیم و کلسیم دارای تأثیر مثبت بر میزان موفقیت لقاح ماهی کپور علفخوار بود.
چکیده کیفیت مناسب اسپرم که مهم‌ترین مشخصه آن تحرک می‌باشد، می‌تواند سبب افزایش لقاح گردد. از آن‌جایی‌که کیفیت اسپرم‌ها و تخمک‌ها در طول دوره تکثیر به مرور کاهش می‌یابد و این مسأله سبب پایین آمدن ...
بیشتر
چکیده کیفیت مناسب اسپرم که مهم‌ترین مشخصه آن تحرک می‌باشد، می‌تواند سبب افزایش لقاح گردد. از آن‌جایی‌که کیفیت اسپرم‌ها و تخمک‌ها در طول دوره تکثیر به مرور کاهش می‌یابد و این مسأله سبب پایین آمدن کیفیت کار تکثیر خواهد شد، پژوهش حاضر به‌منظور افزایش کارایی تولیدمثل با استفاده از فعال‌کننده‌ها در اواسط فصل تکثیر انجام گرفت. بدین‌منظور 14 محلول فعال‌کننده با ترکیبات مختلف مورد آزمایش قرار گرفته و از بین آن‌ها 7 محلول بر اساس افزایش مدت زمان تحرک اسپرم برای انجام پژوهش حاضر انتخاب شدند. اثر 7 محلول فعال‌کننده و همچنین آب مقطر، سرم فیزیولوژی و آب کارگاه به‌عنوان شاهد، بر مدت زمان تحرک اسپرم، میزان لقاح، چشم‌زدگی و تخم‌گشایی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که در مورد فاکتور تحرک اسپرم، محلول‌های فعال‌کننده اسپرم اختلاف معنی‌داری در مقایسه با هم و با گروه شاهد دارند. فعال‌کننده 1 با ترکیب gr/L 6=NaCl، gr/L 2/0=O2CaCl2.2H و gr/L 50/4 = CO(NH2)2 با 6/7pH= و فعال‌کننده 6 با ترکیب gr/L 735/0CaCl2.2H2O= ، gr/L305/7NaCl= با 7/7pH= بالاترین مدت زمان تحرک را سبب گردیدند. اما میزان لقاح، چشم‌زدگی و تخم‌گشایی در تیمارهای مورد بررسی اختلاف معنی‌داری را با گروه شاهد نشان ندادند. نتایج بیانگر آن است که استفاده از محلول‌های فعال‌کننده اسپرم مورد پژوهش، تأثیرات معنی‌دار مثبتی در افزایش مدت زمان تحرک اسپرم ماهی آزاد دریای خزر داشتند و این امر می‌تواند بر کارایی تکثیر مصنوعی اثر مطلوبی داشته باشد.
چکیده
این مطالعه برای تعیین اثر اندازه مولدین ماهی شیربت (Barbus grypus) روی هم‌آوری کاری، لقاح، تفریخ و بازماندگی لارو صورت گرفته است. برای این منظور 3 گروه وزنی مولدین ماده (3 تیمار) برای تکثیر انتخاب شد. تیمار ...
بیشتر
چکیده
این مطالعه برای تعیین اثر اندازه مولدین ماهی شیربت (Barbus grypus) روی هم‌آوری کاری، لقاح، تفریخ و بازماندگی لارو صورت گرفته است. برای این منظور 3 گروه وزنی مولدین ماده (3 تیمار) برای تکثیر انتخاب شد. تیمار 1 مولدین با وزن 780±5/2212 گرم، تیمار 2 مولدین با وزن 780±4518 گرم، تیمار 3 با وزن 1171±5/7712 گرم و مولدین نر (با وزن100±1400 گرم) برای همه تیمارها مشترک بوده است. مولدین ماده در دو نوبت و با فاصله زمانی 10 ساعت با عصاره غده هیپوفیز به‌میزان 3 میلی‌گرم بر کیلوگرم و مولدین نر در یک مرحله همراه با مرحله دوم مولدین ماده و به‌میزان 2 میلی‌گرم بر کیلوگرم تزریق شدند. شاخص‌های تولیدمثلی هم‌آوری کاری، لقاح، تفریخ، بازماندگی لارو، در گروه‌های وزنی یاد شده اندازه‌گیری گردید. حداکثر میزان هم‌آوری کاری 57/4651±37/13000، لقاح 51/1±94 درصد، تفریخ 77/2±62/83 درصد و بازماندگی لارو 28/1±75/84 درصد در تیمار 2 مشاهده شده است. حداقل هم‌آوری مربوط به تیمار 3، 29/2325±4897 عدد و کم‌ترین لقاح، تفریخ و بازماندگی لارو نیز مربوط به تیمار 1 به‌ترتیب با میانگین 48/10±66/82، 65/3±16/64 و 63/1±6/71 اندازه‌گیری شد. با افزایش وزن مولدین این شاخص‌ها افزایش و در محدوده وزنی 780±4518 گرم (تیمار 2) به بعد کاهش می‌یابد. در تمامی موارد بالا اختلاف بین تیمار 2 با تیمارهای 1 و 3 معنی‌دار بوده است. بنابراین مولدین تیمار 2 بهترین گزینه در بین 3 تیمار برای تکثیر می‌باشد.
