چکیده
جیوه از عناصر سمی وارد شده به اکوسیستم دریای خزر بوده که قابلیت تجمع در بدن آبزیان را نیز دارا می‌باشد. هدف از این مطالعه بررسی تغییرات بافت بیضه و ارزیابی تحرک اسپرم ماهیان نر سفید تحت‌تأثیر این ...
بیشتر
چکیده
جیوه از عناصر سمی وارد شده به اکوسیستم دریای خزر بوده که قابلیت تجمع در بدن آبزیان را نیز دارا می‌باشد. هدف از این مطالعه بررسی تغییرات بافت بیضه و ارزیابی تحرک اسپرم ماهیان نر سفید تحت‌تأثیر این فلز سنگین می‌باشد. در ابتدا بافت بیضه با 5-10، 6-10 و 7-10 مولار کلرید جیوه، به‌مدت 3 و 6 روز در شرایط آزمایشگاهی کشت شد و در آزمایش دوم تحرک اسپرماتوزوآی ماهیان تحت تماس با غلظتهای 0، 01/0، 1/0، 1، 10، 100 و 1000 میلی‌گرم در لیتر کلریدجیوه مورد سنجش قرار گرفت. نتایج بیانگر افزایش بروز ضایعات بافت بیضه و کاهش روند اسپرماتوژنز با افزایش غلظت و مدت زمان تماس بود، بهطوریکه در غلظت 5-10 مولار در روز ششم، تعداد بسیار زیادی از سلولهای جنسی نکروز یافت. همچنین با افزایش غلظت جیوه، پارامترهای تحرک اسپرماتوزوئیدها به‌صورت معنی‌داری کاهش یافت (05/0P<) و در غلظت 100 و 1000 میلی‌گرم در لیتر اسپرماتوزوئیدها کاملاً از حرکت بازایستادند. براساس نتایج به‌دست آمده از این پژوهش میزان بروز آسیب در بافت بیضه و اسپرماتوزآهای ماهی سفید با مدت زمان تماس و غلظت جیوه رابطه مستقیم دارد و ادامه پیشرفت آلودگی در محیط زیست این ماهیان می‌تواند در درازمدت صدمات جبرانناپذیری را در پی داشته باشد.
چکیده
ماهی سفید (Rutilus frisii kutum) از مهمترین ماهیان استخوانی سواحل جنوبی دریای خزر می‌باشد که جهت تخم‌ریزی به رودخانه‌های منتهی به دریای خزر از جمله رودخانه شیرود وارد می‌شود. در روند تکثیر مصنوعی ماهی ...
بیشتر
چکیده
ماهی سفید (Rutilus frisii kutum) از مهمترین ماهیان استخوانی سواحل جنوبی دریای خزر می‌باشد که جهت تخم‌ریزی به رودخانه‌های منتهی به دریای خزر از جمله رودخانه شیرود وارد می‌شود. در روند تکثیر مصنوعی ماهی سفید، عوامل متفاوتی دخیل می‌باشند که از مهمترین آنها کیفیت و کمیت مولدین ماده و تخمک‌های استحصالی از آنها می‌باشد. به همین دلیل بررسی اثر سن، وزن و طول مولدین ماهی سفید مهاجر به رودخانه شیرود روی کارایی تکثیر مصنوعی در فصل تکثیر ضروری به‌نظر رسید. بدین منظور از اسفند 1386 تا اردیبهشت 1387، 90 عدد مولد ماهی سفید ماده مورد بررسی قرار گرفتند. طبق بررسی‌های انجام گرفته میانگین طول کل 26/43 سانتی‌متر، میانگین وزن 08/832 گرم، میانگین سن 41/4، میانگین وزن تخم 31/146 عدد، میانگین قطر تخمک 85/1 میلی‌متر، میانگین تعداد گرم تخم خشک 49/294 عدد، میانگین هم‌آوری مطلق 41370 عدد، میانگین هم‌آوری نسبی 52 و میانگین درصد لقاح 55/93 عدد بود. همچنین براساس آزمون کروسکال والیس و من‌ویتنی بین سن ماهی و تمامی فاکتورها به غیر از هم‌آوری نسبی اختلاف معنی‌دار آماری به‌دست آمد. رابطه بین سن ماهی و فاکتورهای فوق خطی و ضعیف تا متوسط، ولی رابطه طول چنگالی و وزن با این فاکتورها متوسط تا قوی بود. با توجه به نتایج حاصله می‌توان گفت که افزایش سن مولدین ماهی سفید اثر مثبتی روی کاریی تکثیر مصنوعی دارد.
چکیده
ماهی سفید (Rutilus frisii kutum) یکی از مهمترین ماهیان اقتصادی دریای خزر می‌باشد که هر ساله برای تولیدمثل از دریای خزر به رودخانه‌های مختلف از جمله رودخانه تجن مهاجرت می‌نماید. بر این اساس هر ساله از طریق ...
بیشتر
چکیده
ماهی سفید (Rutilus frisii kutum) یکی از مهمترین ماهیان اقتصادی دریای خزر می‌باشد که هر ساله برای تولیدمثل از دریای خزر به رودخانه‌های مختلف از جمله رودخانه تجن مهاجرت می‌نماید. بر این اساس هر ساله از طریق تکثیر مصنوعی میلیون‌ها عدد بچه ماهی سفید به رودخانه‌های ورودی به دریای خزر رهاسازی می‌شوند. در این بین مولدین نر نقش مهمی در فرآیند تکثیر مصنوعی دارند. به این دلیل بررسی اثر سن مولدین نر ماهی سفید رودخانه تجن در فصل تکثیر 1386، بر روی عوامل کارآیی تکثیر مصنوعی ضروری به نظر رسید. برای این منظور اسپرم‌های 3 گروه از مولدین نر (3، 4 و 5 ساله) با تخمک‌های مولدین ماده بصورت جداگانه لقاح داده شد. بر اساس نتایج به‌دست آمده، مولدین نر 3 ساله و مولدین نر 4 ساله، به‌ترتیب بیشترین میزان اسپرماتوکریت (03/18±67/53 درصد) و غلظت اسپرم (109×16/12±38/31) را داشته‌اند. بین تیمارهای مورد بررسی از نظر میانگین درصد لقاح و درصد ظهور لارو اختلاف معنی‌دار آماری مشاهده شد. بر پایه نتایج به‌دست آمده تخم‌های حاصل از لقاح اسپرم‌های مولدین نر 4 ساله با مخلوط تخمک‌های مولدین ماده بیشترین میانگین درصد لقاح (95 درصد) و درصد تفریخ (43/89 درصد) را داشته است. بنابراین طبق نتایج به‌دست آمده مولدین نر 4 ساله بهترین گزینه جهت تکثیر مصنوعی می‌باشند.
چکیده این بررسی در زمان رهاسازی بچه‌ماهیان سفید در دو رودخانه تجن و سرخرود منتهی به دریای خزر برای حفظ ذخایر و بررسی کیفی آب با هدف بازماندگی مناسب و حفظ سلامت بچه‌ماهیان رهاسازی شده انجام گرفت. فاکتورهای ...
بیشتر
چکیده این بررسی در زمان رهاسازی بچه‌ماهیان سفید در دو رودخانه تجن و سرخرود منتهی به دریای خزر برای حفظ ذخایر و بررسی کیفی آب با هدف بازماندگی مناسب و حفظ سلامت بچه‌ماهیان رهاسازی شده انجام گرفت. فاکتورهای فیزیکوشیمیایی و سموم ارگانوکلره آب در محدوده مصب دو رودخانه از اردیبهشت تا شهریورماه مورد بررسی و مقایسه قرار گرفت. در هر رودخانه از سه ایستگاه به‌ترتیب؛ در منطقه مصب، محل رهاسازی بچهماهی سفید و بالادست، از آب نمونه‌برداری به‌عمل آمد. نتایج حاصل نشان داد که میزان هدایت الکتریکی، مجموع مواد محلول، شوری، آمونیوم، کلسیم و منیزیم، سختی کل بر حسب کربنات کلسیم و شوری آب دو رودخانه تجن و سرخرود در دوره رهاسازی بچهماهی سفید از نظر آماری اختلاف معنی‌دار داشت (05/0>P). ولی میانگین دمای آب و هوا، اسیدیته، اکسیژن محلول در آب، اکسیژن‌خواهی بیولوژیک، فسفات، نیتریت و نیترات اختلاف معنی‌دار نبود (05/0<P). همچنین نتایج بررسی آب در دوره رهاسازی بچهماهی سفید در رودخانه تجن و سرخرود وجود برخی از سموم ارگانوکلره را نشان داد که این سموم شامل؛ Aldrin، Endosulfan sulfate، d-BHC، DDD، Lindane، Heptachlor و β-Endosul بوده است. مقادیر اندازه‌گیری شده در رودخانه‌های مورد مطالعه دارای روند تغییرات غلظتی از 10/0 تا 22/0 میکروگرم بر لیتر تعیین شد. در مجموع، نتایج به‌دست آمده بیانگر مناسب‌تر بودن شرایط آب رودخانه سرخرود نسبت به رودخانه تجن برای رهاسازی و حیات بچهماهی سفید بوده است.
چکیده
این بررسی در تابستان 88 در ایستگاه تحقیقات شیلاتی سفیدرود در شهرستان آستانه اشرفیه انجام گرفت. در این مطالعه تأثیر 5 جیره آزمایشی ایزونیتروژنیک و ایزوانرژیک با منابع پروتئینی مختلف با 4 تکرار برای ...
بیشتر
چکیده
این بررسی در تابستان 88 در ایستگاه تحقیقات شیلاتی سفیدرود در شهرستان آستانه اشرفیه انجام گرفت. در این مطالعه تأثیر 5 جیره آزمایشی ایزونیتروژنیک و ایزوانرژیک با منابع پروتئینی مختلف با 4 تکرار برای هر تیمار که مجموعاً 20 مخزن 110 لیتری را تشکیل میشد، در قالب یک طرح کاملاًتصادفی به‌مدت 60 روز مورد ارزیابی قرار گرفت. منابع اصلی تأمین کننده پروتئین، پودر ماهی (F) و آرد سویا (S) بوده و به‌تدریج پودر ماهی از 100 درصد در جیره با 100 درصد آرد سویا جایگزین شد. جیره های آزمایشی شامل F100/S0، F70/S30، F50/S50، F30/S70 و F0/S100 بودند. غذادهی به میزان 3 درصد وزن بدن و برای تمام تیمارها یکسان بود. نتایج نشان داد که جیرههای S0/F100 و F70/S30 نتایج بهتری را در افزایش وزن، نرخ رشد ویژه، ضریب بهره‌برداری پروتئین و ضریب تبدیل غذایی داشته و اختلاف آن با سایر جیرههای آزمایشی معنی دار بود (05/0p < /em><). میزان ماندگاری در تمامی تیمارهای آزمایشی 100 درصد بود. به‌طورکلی جیرههای با 70 تا 100 درصد پودر ماهی برای حداکثر رشد در بچهماهی سفید مناسب‌تر بوده و با توجه به عدم وجود اختلاف معنی‌دار بین آنها، به‌منظور کاهش هزینه تولید غذا در بهینه‌سازی اقتصاد پرورش ماهی سفید، می‌توان 30 درصد منبع تأمین پروتئین مورد نیاز در جیره غذایی این ماهی را به جای پودر ماهی به آرد سویا اختصاص داد.
چکیده
یکی از مسائل مهم در آبزی‌پروری نیاز به به‌دست آوردن یک تعادل بین سرعت رشد ماهی و استفادة بهینه از غذای فراهم شده است. در پرورش لارو ماهی سفید (Rutilus frisii kutum) مدیریت غذادهی نیز بسیار مهم می‌باشد، زیرا ...
بیشتر
چکیده
یکی از مسائل مهم در آبزی‌پروری نیاز به به‌دست آوردن یک تعادل بین سرعت رشد ماهی و استفادة بهینه از غذای فراهم شده است. در پرورش لارو ماهی سفید (Rutilus frisii kutum) مدیریت غذادهی نیز بسیار مهم می‌باشد، زیرا تأمین میزان غذای مناسب و در زمان مناسب می‌تواند موجب کاهش تلفات و افزایش رشد گردد. این آزمایش در 5 تیمار و 3 تکرار به‌صورت زیر انجام گرفت: تیمار A: دو بار غذادهی در روز با SFK (تیمار شاهد)، تیمار B: یک بار غذادهی در روز با مخلوط SFK و پودر ماهی (25 درصد وزن SFK)، تیمار C: دو بار غذادهی در روز با مخلوط SFK و پودر ماهی (25 درصد وزن SFK)، تیمار D: سه بار غذادهی در روز با مخلوط SFK و پودر ماهی (25 درصد وزن SFK)، تیمار E: چهار بار غذادهی در روز با مخلوط SFK و پودر ماهی (25 درصد وزن SFK). هریک از تیمارهای مورد آزمایش به‌ترتیب در ساعات 8، 11، 14، 17 تغذیه شدند. نرخ غذادهی بر اساس 15 درصد وزن بدن کل لارو ماهیان یک تکرار، در روز صورت گرفت. نتایج نشان داد که بین تیمارهای مورد بررسی از نظر وزن و طول بدن ماهیان اختلاف معنی‌دار آماری مشاهده می‌گردد. لارو ماهیان تیمار شاهد که با SFK تغذیه شدند، کمترین افزایش وزن و طول را داشتند ولی لارو ماهیانی که با غذای حاوی سطح پروتئین بالاتر تغذیه شدند، بیشترین افزایش وزن و طول را در چهار بار غذادهی در روز به‌دست آوردند.
چکیده هدف از مطالعه حاضر تخمین اثرات سطوح مختلف سین‌بیوتیک Biominâ Imbo بر روی رشد، بقاء، ترکیب لاشه و هزینه غذا در بچه‌ماهیان سفید (Rutilus frisii kutum) دریای خزر بود. این آزمایش به‌صورت طرح کاملاً تصادفی درقالب ...
بیشتر
چکیده هدف از مطالعه حاضر تخمین اثرات سطوح مختلف سین‌بیوتیک Biominâ Imbo بر روی رشد، بقاء، ترکیب لاشه و هزینه غذا در بچه‌ماهیان سفید (Rutilus frisii kutum) دریای خزر بود. این آزمایش به‌صورت طرح کاملاً تصادفی درقالب 4 تیمار و هر یک در 3 تکرار طراحی گردید. مکمل سین‌بیوتیک Biominâ Imbo در3 سطح 2 گرم بر کیلوگرم (B)، 4 گرم بر کیلوگرم (C)، 6 گرم بر کیلوگرم (D) به جیره غذایی پایه (A) اضافه شد. بچه‌ماهیان در طول روز در 3 وعده براساس 10 درصد وزن بدن به‌صورت دستی در طول 70 روز تغذیه شدند. بچه‌ماهیان سفید با وزن اولیه 8/1±2/623 میلی‌گرم به‌صورت تصادفی در 12 تانک فایبرگلاس 100 لیتری با تراکم 2 لارو/ لیتر توزیع شدند. نتایج به‌دست آمده از آزمایش نشان می‌دهد که بچه‌ماهیانی که از جیرههای فاقد مکمل سین‌بیوتیک تغذیه شدند، عملکرد تولیدی کم‌تری نسبت به سایر تیمارها داشتند. افزودن سین‌بیوتیک به جیرههای غذایی بر روی پارامترهای رشد (وزن نهایی، درصد افزایش وزن، میزان رشد ویژه، میزان بازده پروتئین، بازده غذایی و میزان جذب غذای روزانه) تأثیر مثبت و معنی‌داری گذاشتند، در حالی‌که ضریب تبدیل غذایی به‌طور معنی‌داری کاهش یافت. فاکتور وضعیت در بین تیمارهای مورد مطالعه اختلاف معنی‌داری نداشت. افزودن سین‌بیوتیک به‌جز پروتئین در سایر ترکیبات لاشه تأثیر معنی‌داری نداشت. در نهایت وقتی تمامی متغیرها بررسی شد، سین‌بیوتیک Biominâ Imbo موجود در جیره‌ها منجر به کاهش معنی‌دار هزینه تمام شده غذا و افزایش معنی‌دار شاخص سود گردید.
چکیده جهت تعیین مناسب‌ترین محلول تثبیت‌کننده برای تخمک‌های ماهی سفید (frisii kutumRutilus)، کپور دریایی و کپور پرورشی (Cyprinus carpio) از 12 محلول تثبیت‌کننده شامل محلول‌های گیلسون، بوئن، فرمالین بافر 5/0 تا 10 درصد، ...
بیشتر
چکیده جهت تعیین مناسب‌ترین محلول تثبیت‌کننده برای تخمک‌های ماهی سفید (frisii kutumRutilus)، کپور دریایی و کپور پرورشی (Cyprinus carpio) از 12 محلول تثبیت‌کننده شامل محلول‌های گیلسون، بوئن، فرمالین بافر 5/0 تا 10 درصد، فرمالین غیر بافر 1/0 تا 1 درصد با سدیم کلراید 7/0 درصد و فرمالین غیر بافر 1/0 تا 1 درصد با 9/0 درصد سدیم کلراید استفاده شد. قطر تخمکها درفواصل زمانی 5/0، 1، 2، 4، 24، 48، 72، 96، 120 ساعت بعد از تثبیت، اندازه‌گیری گردید. برای تخمک‌های کپور دریایی محلول فرمالین غیر بافر 1 درصد با 9/0 درصد سدیم کلرید، کپور پرورشی محلول فرمالین غیر بافر 1/0 درصد با 9/0 درصد سدیم کلراید و ماهی سفید محلول فرمالین بافر 10 درصد، مناسب‌ترین محلول‌های تثبیت‌کننده بودند، بهطوری که میزان بادکردگی یا چروکیدگی آنها نسبت به اندازه تخمک تازه دارای کمترین مقدار بود.
