این پژوهش با هدف تعیین و مقایسه میزان فلزات سنگین کادمیوم، روی و نیکل در عضله و کبد فیل‌ماهی (Huso huso) و ماهی ازون‌برون (Acipenser stellatus) پرورشی در فصل بهار در استان خوزستان انجام شد. 60 نمونه فیل‌ماهی و ماهی ازون‌برون ...
بیشتر
این پژوهش با هدف تعیین و مقایسه میزان فلزات سنگین کادمیوم، روی و نیکل در عضله و کبد فیل‌ماهی (Huso huso) و ماهی ازون‌برون (Acipenser stellatus) پرورشی در فصل بهار در استان خوزستان انجام شد. 60 نمونه فیل‌ماهی و ماهی ازون‌برون بهصورت کاملاً تصادفی از 5 استخر پرورشی مزرعه پرورش ماهیان خاویاری حنطوش‌زاده تهیه شد. سنجش فلزات سنگین به روش جذب اتمی و با دستگاه Perkin Elmer 4100 صورت گرفت. تجزیه و تحلیل داده‌ها به کمک نرم‌افزار SPSS17 انجام شد و میانگین تیمارها به کمک آنالیز واریانس T-test با یکدیگر مقایسه شدند. بالاترین و پایین ترین میزان نیکل، کادمیوم و روی در کبد و عضله ماهی ازون‌برون به‌دست آمد (05/0P<). میزان نیکل، کادمیوم و روی در کبد فیل‌ماهی و ماهی ازون‌برون بالاتر از عضله بود (05/0P<). میزان این فلزات در عضله فیل‌ماهی بالاتر از ازون‌برون به‌دست آمد (05/0P>). همچنین میزان فلز نیکل، کادمیوم و روی در کبد ماهی ازون‌برون بالاتر از کبد فیل‌ماهی بود (05/0P>). در این پژوهش میزان نیکل، کادمیوم و روی در عضله فیل‌ماهی و ماهی ازون‌برون در مقایسه با حد مجاز سازمان بهداشت جهانی، سازمان غذا و داروی آمریکا، وزارت کشاورزی- شیلات انگلستان و انجمن ملی بهداشت و سلامت استرالیا پایین‌تر بود. با توجه به نتایج به‌دست آمده مصرف این دو گونه ماهی پرورشی در استان خوزستان مشکلی برای انسان ایجاد نمی‌کند.
چکیده
در مطالعه حاضر غلظت فلزات سنگین کادمیوم، مس و آهن در بافت‌های عضله، آبشش و کبد ماهی شبه شوریده در آبهای سواحل بندر دیلم در استان بوشهر به‌مدت یک سال از شهرریورماه 1385 تا پایان مردادماه 1386 بهصورت ...
بیشتر
چکیده
در مطالعه حاضر غلظت فلزات سنگین کادمیوم، مس و آهن در بافت‌های عضله، آبشش و کبد ماهی شبه شوریده در آبهای سواحل بندر دیلم در استان بوشهر به‌مدت یک سال از شهرریورماه 1385 تا پایان مردادماه 1386 بهصورت فصلی به‌منظور مقایسه با استانداردهای جهانی و آگاهی از سلامت ماهی برای مصارف انسانی اندازه‌گیری شد. ماهی شبه شوریده مورد مطالعه توسط تور ترال صید شده و نمونه‌برداری از ماهیان بهصورت تصادفی انجام گرفت. ماهیان از نظر طولی به سه گروه A، B و C تقسیم گردیدند و بافت‌های آبشش، عضله و کبد برداشت شد. نمونه‌ها توسط اسید غلیظ هضم و توسط دستگاه جذب اتمی آنالیز شدند. نتایج نشان داد که میزان غلظت فلزات سنگین در بافت‌های آبشش، عضله و کبد ماهیان در فصول مختلف سال اختلاف معنی‌داری را نشان داد. بیشترین غلظت کادمیوم، مس و آهن در بافت کبد ماهیان و کمترین غلظت آنها در بافت عضله مشاهده شد. میزان غلظت فلزات سنگین از پاییز به سمت زمستان روند کاهشی و از زمستان به سمت بهار و تابستان روند افزایشی نشان داد و این حالت برای هر سه فلز صادق بود که می‌تواند ناشی از تغییرات فصلی و درجه حرارت باشد. غلطت کادمیوم در ماهیان از حد مجاز جهانی NHMRC، WHO و MAFF بیشتر و غلظت مس و آهن از حد مجاز جهانی کمتر بود، به‌طوری‌که میزان فلز کادمیوم در بافت عضله ماهیان منطقه دیلم (g/µg09/0±34/0) به‌طور معنی‌داری بیشتر از استاندارد NHMRC(g/µg 05/0)، WHO (g/µg 2/0) و MAFF (g/µg 2/0) بود.
