چکیده
بهمنظور امکان پرورش یک گونه از کپورماهیان هندی با نام علمی مریگال (Cirrhinus cirrhosus) در شرایط اقلیمی کشور و دستیابی به برخی از نرماتیوهای رشد از مرحله لارو تا مرحله انگشتقد اقدام به واردات بچهماهیان ...
بیشتر
چکیده
بهمنظور امکان پرورش یک گونه از کپورماهیان هندی با نام علمی مریگال (Cirrhinus cirrhosus) در شرایط اقلیمی کشور و دستیابی به برخی از نرماتیوهای رشد از مرحله لارو تا مرحله انگشتقد اقدام به واردات بچهماهیان (از کشور هندوستان) از گونه نامبرده و پرورش آنها در استخر خاکی در محل مرکز تکثیر و پرورش شهید انصاری رشت گردید. بچهماهیان نورس با وزن 180 میلیگرم و با میانگین طولی 23 میلیمتر با تراکم 50 قطعه در مترمربع در 2 استخر خاکی رهاسازی شدند. نتایج بیانگر رشد قابلتوجه این گونه بوده بهطوریکه در طی مدت 210 روز از وزن اولیه 180 میلیگرم به میانگین 8/3± 3/46 گرم در ماه آذر رسیدند. از نظر طولی نیز در ماه آذر میانگین 9/0±7/16 حاصل شد. رابطه همبستگی طول و وزن در ماهی مریگال در قالب تابع نمایی تعریف شد که در این رابطه شاخص b معادل 723/2 بهدست آمد که معرف رشد ایزومتریک گونه مریگال میباشد. بررسی ضریب چاقی در خصوص بچهماهی مریگال در طی 7 ماه دوره پرورش نشاندهنده وجود روند کاهشی در این ضریب (از 3/2 به 1/2) بوده بهطوریکه در طی ماههای ابتدایی پرورش ضریب چاقی از مقادیر بالاتری برخوردار میباشد. بررسی درصد رشد متوسط روزانه (ADG) در بچهماهیهای انگشتقد نیز بیانگر نوسانات آن در طی دوره پرورشی بوده بهطوریکه در شهریور 57/0 گرم، در مهرماه 39/0 گرم و در ماههای آخر یعنی در دی 13/0 و بهمن 05/0 گرم محاسبه شد در مجموع نتایج نشاندهنده قابلیت سازگاری بچهماهیان مریگال در طی ماههای گرم سال در شرایط استان گیلان بوده ولی با سرد شدن دمای آب رشد کاهش یافته و ابتلای ماهی به بیماری قارچی قابل مشاهده است.
چکیده در این تحقیق تعداد 692 عدد ماهی شیپ پرورشی (با دامنۀ وزنی 570-19 گرم) از نظر ضایعات سطح خارجی بدن و وجود عوامل باکتریایی در آنها مورد بررسی قرار گرفتند. این تحقیق از خرداد تا مهرماه 1386 در انستیتو تحقیقات ...
بیشتر
چکیده در این تحقیق تعداد 692 عدد ماهی شیپ پرورشی (با دامنۀ وزنی 570-19 گرم) از نظر ضایعات سطح خارجی بدن و وجود عوامل باکتریایی در آنها مورد بررسی قرار گرفتند. این تحقیق از خرداد تا مهرماه 1386 در انستیتو تحقیقات بینالمللی ماهیان خاویاری دکتر دادمان و کارگاه تکثیر و پرورش ماهیان خاویاری دکتر بهشتی که در مجاور حوزه سد سنگر رشت قرار دارند، انجام پذیرفت. تعداد 23 عدد ماهی شیپ دارای ضایعات مشخص بر روی نقاط مختلف سطح بدن شناسایی و مورد نمونهبرداری قرار گرفتند.در نتیجه این بررسی بیشترین میزان ضایعات در ناحیه صفحات استخوانی (Scute) با درصد فراوانی 3/78 درصد و پس از آن بهترتیب، پوست (1/39 درصد) و باله (7/8 درصد) مشاهده شد. در بررسی باکتریایی نیز گونههای Aeromonas cavia و Acinetobacter lowffii هریک با درصد فراوانی 5/23 درصد بیشترین (نسبت به باکتریهای جدا شده از کل) و گونه Pseudomonas flurescens و گونهای از جنسEnterobacter هر یک با 9/2 درصد کمترین فراوانی را در ضایعات دارا بودند. همچنین گونههای Pseudomonas putida با 7/14درصد، Aeromonas sobria با 8/11 درصد، Acinetobactercalcoaceticus با 9/8 درصد، Klebsiella oxytoca و Aeromonas (sp) هریک با 9/5 درصد بهترتیب در ردههای بعدی فراوانی قرار داشتند. در پوست بیشترین درصد فراوانی از گونه A.cavia با 1/25 درصد (نسبت به دیگر باکتریهای جدا شده از همین اندام) و در صفحات استخوانی نیز بیشترین درصد فراوانی از همین گونه با فراوانی 4/26 درصد دیده شد، در بالهها بیشترین میزان متعلق به گونه A.lowffii با فراوانی 75 درصد بود. همانگونه که مشاهده میگردد تمامی باکتریایی جدا شده در این تحقیق از نوع گرم منفی میباشند. با توجه به ارتباطی که بین گونههای باکتریایی جدا شده در این بررسی و گونههای شناخته شده در محیط آب وجود دارد، مدیریت بهداشتی از لحاظ تأمین کیفیت مناسب آب و جلوگیری از افزایش بار آلی موجود در آن و جلوگیری از دستکاری بیش از حد و ایجاد آسیبهای احتمالی که زمینه را برای هجوم عوامل باکتریایی فراهم مینماید، ضروری به نظر میرسد.